Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται τις υδρολογικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στην λεκάνη απορροής του ποταμού Ταυρωνίτη. Η περιοχή μελέτης, καταλαμβάνει 132 km2, εκτείνεται στο δυτικό τμήμα της νήσου της Κρήτης και υπάγεται στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων. Πιο συγκεκριμένα, περιλαμβάνει τον χείμαρρο Ταυρωνίτη ο οποίος εκβάλει στο Κρητικό πέλαγος, και τους τρεις παραποτάμους του Ντεριανό, Σεμπρενιώτη και Ρουματιανό. Για τη προσομοίωση της υδρολογίας της περιοχής μελέτης, χρησιμοποιήθηκε το ημι-κατανεμημένο μοντέλο Soil and Water Assessment Tool (2012), στο περιβάλλον του ArcGIS. Με τη μοντελοποίηση, της λεκάνης απορροής, δημιουργήθηκαν 7 υπολεκάνες και 40 μονάδες απόκρισης (HRUs). Έπειτα από χειροκίνητη βαθμονόμηση, των υπολεκανών του Σεμπρενιώτη και Ρουματιανού, βρέθηκε η ετήσια παροχή κάθε ποταμού, που για τον Ταυρωνίτη ανέρχεται στα 63.43 εκ. m3/year. Για τον Σεμπρενιώτη, η απορροή ανέρχεται στα 13.91 εκ. m3/year, για τον Ρουματιανό στα 10.98 εκ. m3/year και τέλος για τον Ντεριανό στα 37.65 εκ. m3/year. Η αποτελεσματικότητα του μοντέλου ελέγχθηκε με τη χρήση στατιστικών δεικτών, όπως οι NSE,RSR,PBIAS. Στο δεύτερο τμήμα, μελετήθηκε με τη χρήση ενός υδρολογικού ισοζυγίου, στο Microsoft Office Excel, η λειτουργία των προτεινόμενων φραγμάτων Σεμπρενιώτη και Ντεριανού, στην περιοχή Παπαδιανών και Βουκολιών. Ως στόχος της κατασκευής των δύο φραγμάτων τέθηκε η κάλυψη των αναγκών της περιοχής σε νερό και η προσπάθεια αυτονόμησης της. Τα δεδομένα παροχής και εξατμισοδιαπνοής εισήχθησαν, από τα αποτελέσματα που έδωσε το μοντέλο του SWAT. Τα μετεωρολογικά στοιχεία που αφορούν σε ημερήσιες τιμές θερμοκρασίας και κατακρήμνισης , πάρθηκαν από τους μετεωρολογικούς σταθμούς Ταυρωνίτη, Ζυμβραγού και Παλαιών Ρουμάτων. Τέλος, τα ποσοστά ζήτησης άρδευσης και ύδρευσης ανά μήνα του έτους, υπολογίστηκαν, βάσει της εμπειρίας του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης. Τα διαχειριστικά σενάρια που υλοποιήθηκαν, για τον κάθε ποταμό, προέκυψαν από τις ετήσιες ανάγκες της περιοχής που ανέρχονται περίπου στα 13 εκ. m3, αλλά και από την μελέτη που συστάθηκε από την εταιρεία ΥΔΡΟΣΥΣΤΗΜΑ, Σύμβουλοι Μηχανικοί Ε.Π.Ε, το 1992. Πιο αναλυτικά, για τον Ντεριανό εξετάστηκε η κατασκευή φράγματος σχεδιαστικού όγκου 18 εκ. m3, με στόχο την απόληψη ετησίως 18 εκ. m3 και 14 εκ. m3. Το πρώτο σενάριο εμφάνισε μεγαλύτερα ποσοστά αστοχίας που αγγίζουν το 15% για τους φθινοπωρινούς μήνες και το 7% για τους καλοκαιρινούς, ενώ το δεύτερο κρίνεται επιτυχές, με αντίστοιχα ποσοστά 7% και 3% . Αντίστοιχα για το φράγμα Σεμπρενιώτη των 7 εκ. m3, το σενάριο απόληψης κρίνεται προβληματικό με ποσοστά αστοχίας που αγγίζουν το 30% για το φθινόπωρο και 10% για το καλοκαίρι, ενώ αυτό της απόληψης 5 εκ. m3, περισσότερο αποτελεσματικό, καθώς τα αντίστοιχα ποσοστά αστοχίας είναι εμφανώς μικρότερα, με τιμές 7% και 3% αντίστοιχα. Τέλος, για την δημιουργία φράγματος μεγίστου όγκου 40 εκ. m3, στην περιοχή του Ντεριανού, με τη συμβολή του Σεμπρενιώτη, παρατηρούνται εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας, με μόλις το 3% των φθινοπωρινών και το 1.4 % των καλοκαιρινών μηνών να εντοπίζεται αστοχία,αν και η περιοχή στην παρούσα φάση θα μπορούσε να αυτονομηθεί και με μικρότερου όγκου φράγματα.