Institutional Repository
Technical University of Crete
Technical University of Crete
EN
|
EL
| URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/A69CFE95-AEFB-4B10-A539-5651E38BEDAC | ||
| Year | 2017 | ||
| Type of Item | Diploma Work | ||
| License |
|
||
| Bibliographic Citation | Μαρίνα-Χρυσούλα Αβραμίδου, "Παρουσία αντιβιοτικών στο υδάτινο περιβάλλον: επίδραση στο αλόφυτο Juncus acutus ως προς την ανίχνευση γονιδίων ανθεκτικότητας", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2017 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.67577 | ||
| Appears in Collections |
Η εμφάνιση και εξάπλωση των ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων έχει χαρακτηριστεί από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (W.H.O.), ως μια από τις τρεις μεγαλύτερες απειλές για την δημόσια υγεία στον 21ο αιώνα. Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις ευρωπαϊκές χώρες με τα υψηλότερα επίπεδα μικροβιακής αντοχής, ενώ είναι πρώτη στη συνολική κατανάλωση αντιμικροβιακών παραγόντων. Η υπερβολική κατανάλωση των αντιβιοτικών οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ορθής ενημέρωσης και στην εύκολη πρόσβαση σε αυτά. Η κατάχρηση των αντιβιοτικών, η άσκοπη χρήση αντιβιοτικών σε κτηνοτροφικές μονάδες για πρόληψη ασθενειών και η απόρριψη μη χρησιμοποιηθέντων αντιβιοτικών αποτελούν κύριες αιτίες αύξησης των ανθεκτικών βακτηρίων στο περιβάλλον.Η έξοδος των βιολογικών καθαρισμών αποτελεί κύρια πηγή εισόδου των αντιβιοτικών στο φυσικό περιβάλλον, καθώς τα συστήματα αυτά δεν έχουν αναπτυχθεί για την επεξεργασία τέτοιων χημικών ενώσεων. Η παρουσία τους είναι συνεχής, καθώς διοχετεύονται στο περιβάλλον ασταμάτητα. Εντούτοις, η δραστικότητα των αντιβιοτικών υποβαθμίζεται μέσω διαφόρων βιολογικών ή φυσικοχημικών διεργασιών, όταν εισέρχονται στο φυσικό περιβάλλον, σε αντίθεση με τα γονίδια ανθεκτικότητας που μεταφέρονται και εξαπλώνονται με μεγάλη ευκολία.Πολλές μελέτες έχουν επισημάνει την παρουσία γονιδίων ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά και ανθεκτικών βακτηριακών στελεχών μετά το στάδιο της απολύμανσης, καθιστώντας τα επεξεργασμένα λύματα, φορείς γονιδίων ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά. Έτσι, τα ανθεκτικά βακτηριακά στελέχη εισέρχονται στο υδάτινο περιβάλλον, τροποποιώντας δυνητικά τα μικροβιακά οικοσυστήματα, μέσω της διάδοσης των γονιδίων ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά, σε εγχώριους μικροοργανισμούς.Η βελτιστοποίηση των διαδικασιών απολύμανσης και διαχείρισης των λυμάτων για την μείωση του ανθεκτικού βακτηριακού φορτίου και της ποσότητας των αντιμικροβιακών παραγόντων στα υγρά απόβλητα, καθώς και μια πολιτική πρόληψης της ανάμιξης ανθρώπινης και ζωικής προέλευσης βακτηρίων με περιβαλλοντικούς μικροοργανισμούς κρίνονται αναγκαίες.Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η ανίχνευση και ποσοτικοποίηση γονιδίων ανθεκτικότητας σε τέσσερα διαφορετικά αντιβιοτικά στο υδάτινο περιβάλλον. Συγκεκριμένα, σε ενδοφυτικές βακτηριακές κοινότητες στο αλόφυτο Juncus acutus, με την μέθοδο της ποσοτικής αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (real-time PCR). Τα γονίδια ανθεκτικότητας εξετάστηκαν στα αντιβιοτικά Σουλφαμεθοξαζόλη (Sulfamethoxazole, SMX), η Σιπροφλοξασίνη (Ciprofloxacin, CIP), η Τετρακυκλίνη (Tetracycline) και η Αμπικιλίνη (Ampicillin).Τα πειραματικά αποτελέσματα συνηγορούν στην ύπαρξη γονιδίων ανθεκτικότητας σε αρκετές ενδοφυτικές βακτηριακές κοινότητες στο αντιβιοτικό Σουλφαμεθοξαζόλη, αποδεικνύοντας την ανάπτυξη γενετικών μηχανισμών ανθεκτικότητας σε περιβαλλοντικά βακτηριακά στελέχη, συνεισφέροντας στην εξάπλωση της ανθεκτικότητας στο περιβάλλον.
Copyright © DIAS 2013
