Ιδρυματικό Αποθετήριο
Πολυτεχνείο Κρήτης
EN  |  EL

Αναζήτηση

Πλοήγηση

Ο Χώρος μου

Σύγχρονες προσεγγίσεις της μνήμης στον σχεδιασμό των δημόσιων χώρων

Pappa Aikaterini

Πλήρης Εγγραφή


URI: http://purl.tuc.gr/dl/dias/5C18BA89-D71B-41E3-8D42-5616AE122DF0
Έτος 2018
Τύπος Ερευνητική Εργασία
Άδεια Χρήσης
Λεπτομέρειες
Βιβλιογραφική Αναφορά Αικατερίνη Παππά, "Σύγχρονες προσεγγίσεις της μνήμης στον σχεδιασμό των δημόσιων χώρων", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2018 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.77435
Εμφανίζεται στις Συλλογές

Περίληψη

Στις μέρες μας γίνεται λόγος για άμορφες στρώσεις αστικοποίησης, οι οποίεςεναποτίθενται ισοπεδώνοντας το παρελθόν, ακολουθώντας σχεδιαστικά κλισέκαι ορίζοντας έτσι χωρικές ασυνέχειες. Στη χώρα μας το φαινόμενο αυτό είναιακόμα πιο έντονο, καθώς οι πλατείες και γενικότερα οι αστικές διαμορφώσειςστο κέντρο της Αθήνας αλλά και στην περιφέρεια παρουσιάζουν ομοιομορφία.Η σημερινή θεώρηση του αστικού χώρου από τους νεώτερουςΑθηναίουςείναι διαφορετική από αυτή των παλαιότερων. Η μεταβολή αυτή της αντίληψηςκαθιστά αναγκαία μια νέα προσέγγιση της αθηναϊκής αστικής ταυτότητας.Συνεπώς το ερώτημα που τίθεται αφορά την κατεύθυνση και τις ενέργειες με τιςοποίες μπορούμε να αναζητήσουμε τη μελλοντική ταυτότητα της πόλης.Αρχικά, διερευνώνται οι έννοιες «μνήμη» και «ταυτότητα» ως αναπόσπαστοκομμάτι του τοπίου της πόλης και η διαλεκτική σχέση που διατηρούν. Μεκύριο άξονα τις αναλύσεις του Heidegger, του Norberg-Shulz, του Halbwachsκαι του Rossi, γίνεται προσπάθεια αποκρυστάλλωσης της σχέσης μνήμης-ταυτότητας με τον παρατηρητή, δηλαδή ποια είναι τα στοιχεία που οιπαρατηρητές φυλάσσουν στην προσωπική τους μνήμη και με ποιο τρόποτελικά οικειοποιούνται τον χώρο. Το ζήτημα που προκύπτει είναι το πώς οιαρχιτεκτονικές κατασκευές (νοητικές και υλικές) συμβάλλουν στη μεταφοράκαι έκφραση της μνήμης και κατ’ επέκταση στη σύνδεση της αρχιτεκτονικήςμε τον τόπο. Είναι γεγονός ότι ο δημόσιος χώρος δεν ορίζεται μόνο σε σχέσημε τη χωρική του διάσταση και σημασία, αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένοςμε το ευρύτερο κοινωνικο-πολιτικό του περιβάλλον και κυρίως με τηνανθρώπινη παρουσία. Για να επιτευχθεί αυτή η παρουσία και να αποκτήσειο χώρος ζωντάνια και οντότητα στον ιστό της πόλης ,θα πρέπει κάθε μελέτηνα γίνεται αντιληπτή ως οικεία από τους χρήστες, να αποτελεί δηλαδή μέροςτης συλλογικής μνήμης. Επομένως, θα πρέπει να επιτυγχάνεται με ευρηματικότρόπο στο σχεδιασμό η αναδιάταξη των στοιχείων που απαρτίζουν την πόλη,όπως η ιστορία της, πρόσφατη ή μη.Καθώς το κύριο πεδίο εφαρμογής του αστικού σχεδιασμού είναι ο δημόσιοςχώρος, προτείνεται να διερευνηθούν οι τρόποι δράσης στην ενίσχυση τηςταυτότητάς του, μέσα από την ανάλυση παραδειγμάτων από το παγκόσμιοαλλά και το ελληνικό αστικό σκηνικό. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις για τηνκατανόηση του πνεύματος του τόπου παρουσιάζουν σημαντικές διακυμάνσειςανάλογα με το κοινωνικό, πολιτισμικό και επιστημονικό υπόβαθρο της εκάστοτεομάδας ερευνητών. Μέσα από αυτό το πρίσμα, προβάλλεται η κρισιμότηταστον σχεδιασμό του τρόπου ενεργοποίησης της μνήμης, καθώς η ιδιότητά τηςνα επανερμηνεύεται ή να ανακατασκευάζεται προδιαγράφει την πρόσληψητων τοπικών ιδιαιτεροτήτων.

Διαθέσιμα αρχεία

Υπηρεσίες

Στατιστικά