Institutional Repository
Technical University of Crete
EN  |  EL

Search

Browse

My Space

Σχεδιάζοντας με το 'κενό' στη σύγχρονη αρχιτεκτονική

Loriti Maria

Full record


URI: http://purl.tuc.gr/dl/dias/98D6B03A-859E-4D77-9601-1A202F15A2E9
Year 2017
Type of Item Diploma Thesis Project
License
Details
Bibliographic Citation Μαρία Λωρίτη, "Σχεδιάζοντας με το 'κενό' στη σύγχρονη αρχιτεκτονική", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2017 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.78675
Appears in Collections

Summary

Η παρούσα ερευνητική εργασία πραγματεύεται το θέμα του κενού καθώς και τον ρόλο του ως συνθετικού εργαλείου για την σύγχρονη αρχιτεκτονική. Η εργασία επιχειρεί την ανάλυση σύγχρονων κινημάτων και θεωρήσεων της αρχιτεκτονικής μέσα από το πρίσμα της σχέσης που ανέπτυξαν με το ‘κενό’ ως χώρο και ως συνθετική παράμετρο. Στην προσπάθεια αυτή, πραγματοποιήθηκε η κατανόηση της λειτουργίας του κενού στις σύγχρονες αρχιτεκτονικές θεωρήσεις καθώς και η μελέτη της απόδοσης του στοιχείου του ‘κενού’ σε αντιπροσωπευτικά παραδείγματα αρχιτεκτόνων και κτιρίων. Η εργασία εστιάζει στον διαφορετικό τρόπο με τον οποίον χειρίζονται ανά περίοδο και σχολή σκέψης αυτά τα παραδείγματα το κενό ως βασική συνθετική παράμετρο της αρχιτεκτονικής τους. Η εργασία δομείται σε ένα εισαγωγικό κεφάλαιο που μελετά τις εννοιολογικές καταβολές της σχέσης πλήρους - κενού στην αρχιτεκτονική και στα δύο βασικά κεφάλαια που καταπιάνονται με τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ του κενού και του πλήρους, τόσο σε επίπεδο θεωρητικό όσο και σε επίπεδο αρχιτεκτονικής σύνθεσης. Στο πρώτο εισαγωγικό κεφάλαιο πραγματοποιείται αρχικά μια μικρή ιστορική αναδρομή σε εννοιολογικές παραμέτρους σχετικά με τον κενό χώρο. Έπειτα γίνεται αναφορά στους χάρτες Nolli και στην χρήση του διαγράμματος figure-ground ως μεθόδους ανάγνωσης των χωρικών ποιοτήτων του αστικού ιστού. Τέλος, μελετάται η σχέση μορφής-υπόβαθρου (figure-ground) στο πλαίσιο της θεωρίας Gestalt. Στο δεύτερο κεφάλαιο της ερευνητικής, μελετάται η σχέση πλήρους-κενού σε διαλεκτική άρθρωση. Πιο συγκεκριμένα, στον στρουκτουραλισμό αναλύεται η σημασία του κενού χώρου ως γέφυρα σύνδεσης και ως αρθρωτικό σύνδεσμο αντιθέσεων. Ακόμη, στον κριτικό τοπικισμό το κενό λειτουργεί ως κατώφλι μεταβατικό στην άρθρωση κενού και πλήρους. Ο συγκερασμός των στοιχείων εντοπιότητας και των επιρροών της διεθνούς κουλτούρας αναλύεται εδώ, μέσω παραδειγμάτων τόσο από το εγχώριο, όσο και το διεθνές περιβάλλον. Τέλος, εξετάζεται η αμοιβαία και σαφής σχέση κενού-πλήρους που εντοπίζεται στην μινιμαλιστική αρχιτεκτονική, μέσω της μελέτης αρχιτεκτονικών έργων. Τέλος, στο τρίτο κεφάλαιο, μελετάται η σχέση πλήρους κενού μέσω 8 9σχεδιάζοντας με το ‘κενό’ στη σύγχρονη αρχιτεκτονική σχεδιάζοντας με το ‘κενό’ στη σύγχρονη αρχιτεκτονικήτης αποσπασματικής συμπαράθεσης, με στόχο την αντίφαση και την πολυπλοκότητα όπως αυτή υποστηρίχθηκε από την κατεύθυνση της μεταμoντέρνας κατάστασης. Το κενό σε αυτήν την περίπτωση μετατρέπεται σε κενό πολιτισμικού νοήματος ή ιστορικό κενό με στόχο τη δημιουργία μιας συνδηλωτικής αρχιτεκτονικής γλώσσας. Στη συνέχεια, εξετάζεται η ανατροπή της ιεραρχίας των αντιθέσεων στη σχέση κενού-πλήρους, στα πλαίσια της αποδόμησης, με τον κενό χώρο να υπερτερεί σε σημασία από τον πλήρη και να ανατρέπει τις συμβατικές αντιθέσεις. Τέλος, με την εισαγωγή της παραμέτρου του χρόνου, η σχέση κενού πλήρους προκύπτει από αμοιβαίο μετασχηματισμό με την μετατροπή των αρχιτεκτονικών έργων από αντικείμενα με σταθερή γεωμετρία, σε ρέουσες μορφές όπου κενό και πλήρες βρίσκονται σε τοπολογική συνέχεια.

Available Files

Services

Statistics