Institutional Repository
Technical University of Crete
Technical University of Crete
EN
|
EL
| URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/3ECCA94B-12F7-4689-9CD1-17179E065711 | ||
| Year | 2018 | ||
| Type of Item | Diploma Work | ||
| License |
|
||
| Bibliographic Citation | Alexandra Tzamara, "The effect of pressure on the effectiveness of Corexit dispersants for combatting deep sea oil spills", Diploma Work, School of Environmental Engineering, Technical University of Crete, Chania, Greece, 2018 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.79002 | ||
| Appears in Collections |
Οι διασκορπιστικές ουσίες αποτελούν μια αξιόπιστη επιλογή αντιμετώπισης καταστροφικών διαρροών πετρελαίου, στις περιπτώσεις όπου η ανάκτηση του δεν είναι δυνατή. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για υποθαλάσσιες διαρροές σε μεγάλα βάθη λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν και της φύσης της διαρροής , οι προκλήσεις είναι πολλαπλάσιες. Η παρούσα διπλωματική εργασία αποτελεί ερευνητικό κομμάτι για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας των χημικών διασκορπιστικών Corexit, σε μεγάλα βάθη στη θάλασσα με κύριο στόχο, τον προσδιορισμός της επίδρασης της πίεσης στη διασπορά του πετρελαίου, μέσω του υπολογισμού της αποτελεσματικότητας των διασκορπιστικών Corexit 9500A, Corexit Corexit 9500B και Corexit 9527Α σε συνθήκες υψηλής πίεσης. Έναυσμα για την εκπόνηση της συγκεκριμένης έρευνας αποτέλεσε το τραγικό ατύχημα διαρροής πετρελαίου στην εξέδρα Deepwater Horizon , όπου και εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά ,εντελώς πειραματικά , τα διασκορπιστικά Corexit απευθείας στο σημείο γεώτρησης, από όπου και διέρρεε το πετρέλαιο σε βάθος περίπου 1550 m. Η χρήση ενός αντιδραστήρα υψηλής πίεσης, κατέστησε δυνατή την προσομοίωση των συνθηκών υψηλής πίεσης που κυριαρχούν σε αυτό το βάθος. Η αποτελεσματικότητα των διασκορπιστικών ελέγχθηκε αρχικά σε ατμοσφαιρική πίεση σύμφωνα με το πρωτόκολλο της Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος (EPA) της Αμερικής για την καταπολέμηση των πετρελαιοκηλίδων στο θαλάσσιο περιβάλλον. Στη συνέχεια το πρωτόκολλο προσαρμόστηκε κατάλληλα για τον προσδιορισμό της αποτελεσματικότητας στον αντιδραστήρα υψηλής πίεσης , λαμβάνοντας μετρήσεις στις πιέσεις των 25, 50, 75 και 100 bar. Χρησιμοποιώντας λοιπόν, ως σημείο αναφοράς τα αποτελέσματα του πρωτοκόλλου σε ατμοσφαιρική πίεση αξιολογήθηκε η συμπεριφορά των διασκορπιστικών σε συνθήκες υψηλής πίεσης στον αντιδραστήρα και κατά πόσο επηρεάζεται η αποτελεσματικότητα τους με την αύξηση της πίεσης.
Copyright © DIAS 2013
