Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετάται η διεργασία της κομποστοποίησης ανοικτού συστήματος με αναδευόμενους σωρούς. Η μελέτη εστιάζει στην παραγωγή εδαφοβελτιωτικού από απόβλητα θερμοκηπίου και την ανίχνευση των βέλτιστων συνθήκων κομποστοποίησης, για δύο ρεύματα φυτικών αποβλήτων (τομάτας και πράσινης μίξης). Τα φυτικά υπολείμματα υποβλήθηκαν σε θρυμματισμό και στοιβάχτηκαν σε σωρούς σχήματος κόλουρου κώνου. Στους σωρούς επιτυγχάνεται φυσικός αερισμός μέσω ανάδευσης του υλικού με φορτωτή, πετυχαίνοντας ζύμωση για 95 ημέρες και ωρίμανση για ένα μήνα. Μελετήθηκαν διαφορετικοί παράγοντες κομποστοποίησης ώστε να εντοπιστούν οι συνθήκες βέλτιστης αποδόμησης. Οι παράγοντες που εξετάστηκαν ήταν η σύνθεση του αρχικού υλικού, η συχνότητα ανάδευσης, το μέγεθος σωματιδίων και το ύψος των σωρών. Η απόδοση της κομποστοποίησης ελέγχθηκε μέσω της παρακολούθησης μεταβλητών όπως θερμοκρασία, υγρασία και άλλων φυσικοχημικών παραμέτρων. Οι μετρήσεις εξετάζονται και για όμοιους σωρούς, όπου δηλαδή διαφέρουν κατά ένα παράγοντα κομποστοποίησης. Στην συνέχεια δύναται να αναγνωριστεί η ποιότητα του εδαφοβελτιωτικού (τελικό προϊόν), με δοκιμές δεικτών βλαστικότητας και σε καλλιέργεια μαρουλιών. Ο υψηλότερος δείκτης βλαστικότητας εντοπίστηκε σε σωρό από ρεύμα τομάτας μεγάλου ύψους ήπιας ανάδευσης και μικρού μεγέθους σωματιδίων. Στην καλλιέργεια μαρουλιού την μεγαλύτερη απόδοση παρουσίασε σωρός από ρεύμα πράσινης μίξης, με μεγάλο ύψος και ήπιας ανάδευσης. Ειδικότερα, η προσθήκη εδαφοβελτιωτικού στο χώμα επέφερε 65% αύξηση της μάζας των φυτών και 40% αύξηση μήκους του ριζικού συστήματος, σε σχέση με την τυφλή καλλιέργεια. Στα συμπεράσματα της μελέτης δίνονται οι κρίσιμες συνθήκες λειτουργίας για αερόβια κομποστοποιηση με αναδευόμενους σωρούς για την βελτίωση της ποιότητας του παραγόμενου προϊόντος.