Το έργο με τίτλο Ομοιώματα κόσμων, συνθέσεις που ισορροπούν μεταξύ κατακερματισμού και ολοκλήρωσης από τον/τους δημιουργό/ούς Moutzouri Angeliki-Karolina διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Αγγελική-Καρολίνα Μουτζούρη, "Ομοιώματα κόσμων, συνθέσεις που ισορροπούν μεταξύ κατακερματισμού και ολοκλήρωσης", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2024
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.101651
Θέμα της εργασίας αποτελούν έργα που επιζητούν τη συνέχεια μεταξύ κατακερματισμού και ολοκλήρωσης, αναζητούν το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο. Μοιάζουν να έρχονται σε ρήξη με τον ορθολογισμό, καθώς οι καλλιτέχνες παίρνουν το ρίσκο να προσεγγίσουν το μυθικό, το αφελές, επιχειρούν να εξερευνήσουν τον κόσμο μέσα από ανορθόδοξες πρακτικές και οπτικές γωνίες. Αποδίδουν στην ύλη μια διάσταση που μοιάζει βιταλιστική πλησιάζοντας αρκετές φορές σε μια παμψυχιστική οντολογία. Προσεγγίζουν τα θέματά τους εικονοκεντρικά, ως συλλογές θραυσματικών επεισοδίων. Εντός της θραυσματικής φόρμας κάποια θραύσματα ξεχωρίζουν ως «Μονάδες»: σχήματα που δημιουργούν νοητές συνέχειες είτε συνδέοντας το σύνολο με υπερκείμενες και υποκείμενες δομές είτε δημιουργώντας συζεύξεις με ετεροτοπίες, διαφορετικά χρονικά σημεία, κατασκευές όπως αυτή του μυθικού παρελθόντος κ.ο.κ. Σε αυτή την κατηγορία έργων εκδηλώνεται μια ιδιαίτερη σχέση με την κλίμακα, το μείζον και το έλασσον αντιπαραβάλλονται με τρόπο που ρηγματώνει τη φόρμα και επαναπροσδιορίζει το ρόλο και το μέγεθος του παρατηρητή. Επιπλέον, αναπτύσσονται διαλεκτικές σχέσεις με την έννοια του «εξωτερικού», της «άλλης μεριάς», τα έργα άλλοτε περιέχουν και άλλοτε περιέχονται, διαχέονται στο περιβάλλον τους σχηματίζοντας ασταθή και πορώδη όρια. Απαρτίζονται από νέφη σωμάτων και σχηματισμών, συντίθενται με τη λογική της ορδής, της συλλογής του σμήνους. Αν αναζητηθεί η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ καλλιτεχνικής κίνησης και αναπαράστασης φαίνεται πως η αναπαράσταση δεν προκύπτει μέσα από μια γραμμική αιτιότητα, τα αίτια προκύπτουν παράλληλα με τα αποτελέσματα μέσα από κύκλους συμπλοκής και ανάδρασης.