Η διπλωματική αυτή εργασία αφορά τον σχεδιασμό ενός πολυχώρου τέχνης και μνήμης στο Ακρωτήρι Λαιμού στη Βουλιαγμένη, όπου μικροί όγκοι και πλατώματα δημιουργούν έναν χώρο έκθεσης με έμφαση στις αναμνήσεις και τη μνήμη – προσωπική ή συλλογική. Οι χώροι περιλαμβάνουν εκθεσιακές ενότητες, αίθουσες προβολών, γλυπτικής και πλατώματα για εξωτερικά γλυπτά, επιτρέποντας στους επισκέπτες να βιώσουν την τέχνη σε άμεση σύνδεση με το φυσικό τοπίο. Κύριο μέλημα του σχεδιασμού ήταν ο σεβασμός της υλικότητας του χώρου και η ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς της περιοχής, ώστε οι επισκέπτες να έχουν μια άμεση επαφή με τη θάλασσα και το περιβάλλον. Η διάταξη των μικρών όγκων διασφαλίζει την αρμονική ενσωμάτωση στο τοπίο και επιτρέπει έναν ανοιχτό διάλογο ανάμεσα στη μνήμη, την τέχνη και τη φύση, προσκαλώντας τον επισκέπτη σε μια πολυεπίπεδη εμπειρία προσωπικών και συλλογικών αναμνήσεων.