Αργυρώ Μαζιώτη, Δανάη-Αλεξάνδρα-Λίλυ Τσιμινικάκη, "Διάλογος δημόσιου χώρου και πολιτισμού: Η περίπτωση των Χανίων", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2025
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.102875
Ο δημόσιος χώρος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης πόλης, λειτουργώντας ως χώρος συνάντησης, κοινωνικής αλληλεπίδρασης και πολιτιστικής έκφρασης. Από την αρχαιότητα, αποτελούσε το κυριότερο πεδίο πολιτιστικής δραστηριότητας και το κέντρο της συλλογικής ζωής. Με την πάροδο των χρόνων και την εξέλιξη των πολιτιστικών απαιτήσεων, ο κυρίαρχος πολιτιστικός ρόλος των υπαίθριων δημόσιων χώρων άρχισε να εξασθενεί, καθώς παραχώρησε τη θέση του στην ανάπτυξη κλειστών, εξειδικευμένων πολιτιστικών χώρων. Η στροφή προς τη δημιουργία νέων υποδομών περιόρισε τους υπαίθριους χώρους σε απλό συμπλήρωμα της πόλης καθώς δεν δόθηκε έμφαση στη σύνδεση τους με τα νέα κτίρια. Στη σημερινή εποχή, παρατηρείται ότι μόνο οι υπαίθριοι δημόσιοι χώροι που γειτνιάζουν με πολιτιστικά κτίρια διατηρούν την πολιτιστική τους ταυτότητα, ενώ οι υπόλοιποι παραμένουν αδρανείς. Στα πλαίσια της ανάδειξης της σημασίας της αλληλεπίδρασης πολιτιστικών υποδομών και υπαίθριων δημόσιων χώρων, θα εξεταστούν παραδείγματα όπου αυτή η πολιτιστική ταυτότητα διατηρείται. Η ανάλυση αυτών των πρακτικών αποσκοπεί στην προτροπή μιας συζήτησης σχετικά με την ενίσχυση και ανάκτηση του πολιτιστικού ρόλου των υπαίθριων δημόσιων χώρων στα Χανιά. Μπορεί η πολιτιστική αλληλεπίδραση με τα κτίρια να τους επαναπροσδιορίσει σε πολιτιστικούς πυρήνες; Πως υποστηρίζει ο κατάλληλος σχεδιασμός την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα τους;