Το έργο με τίτλο Μελέτη απόδοσης πιλοτικών μονάδων τεχνητών υγροβιοτόπων για την επξεργασία υγρών αποβλήτων ελαιουργείων από τον/τους δημιουργό/ούς Ntalakogeorgou Athanasia διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Αθανασία Νταλακογεώργου, "Μελέτη απόδοσης πιλοτικών μονάδων τεχνητών υγροβιοτόπων για την επξεργασία υγρών αποβλήτων ελαιουργείων", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Χημικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2025
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.103725
Η παρούσα διπλωματική εργασία αναφέρεται στην παρακολούθηση και αξιολόγηση της απόδοσης πιλοτικών τεχνητών υγροβιότοπων, τόσο οριζόντιας όσο και κατακόρυφης ροής, με σκοπό τη μείωση του οργανικού φορτίου και την απομάκρυνση θρεπτικών και άλλων ρύπων από τα υγρά απόβλητα τριφασικού ελαιοτριβείου, καθώς και την εξαγωγή συμπερασμάτων για την εγκυρότητα του σχεδιασμού και την αποτελεσματικότητα των συστημάτων. Η πειραματική διάταξη αποτελούνταν από έξι μονάδες τεχνητών υγροβιότοπων: τέσσερις οριζόντιας και δύο κατακόρυφης υπόγειας ροής, εγκατεστημένες σε υπαίθριο χώρο του Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά. Η πρώτη μονάδα (C) ήταν αφύτευτη και περιείχε ζεόλιθο και διογκωμένη άργιλο (LECA), ενώ οι επόμενες τρεις μονάδες (ZL, PB, P) περιλάμβαναν φύτευση με καλάμι Phragmites australis και διαφορετικά υλικά πλήρωσης: ζεόλιθο και LECA στη ZL, ανακυκλωμένο πλαστικό και biochar στη PB, και μόνο πλαστικό στην P. Οι δύο κατακόρυφες μονάδες, L και LPB, περιείχαν LECA και συνδυασμό LECA, biochar και πλαστικού, αντίστοιχα. Τα απόβλητα προέρχονταν από τριφασικό ελαιουργείο της περιοχής Περιβολιών Χανίων και αραιώνονταν με νερό σε αναλογία 1:8 πριν την τροφοδοσία. Οι φυσικοχημικές αναλύσεις περιλάμβαναν μετρήσεις pH, ηλεκτρικής αγωγιμότητας (EC), BOD₅, COD, NO₃⁻-N, NH₄⁺-N, TN, PO₄³⁻-P, TP, ολικών φαινολών και ολικών αιωρούμενων στερεών (TSS). Σύμφωνα με τα πειραματικά δεδομένα, η μέση απόδοση απομάκρυνσης των μονάδων τεχνητών υγροβιότοπων παρουσίασε διαφοροποιήσεις οι οποίες σχετίζονται άμεσα με τη σύσταση και τον τύπο ροής κάθε συστήματος και τις περιβαλλοντικές συνθήκες στην περιοχή. Αναφορικά, η μονάδα C, η οποία ήταν αφύτευτη και περιείχε ζεόλιθο και διογκωμένη άργιλο (LECA), εμφάνισε υψηλά ποσοστά απομάκρυνσης, με τιμές 93,4 ± 2,6% για το COD, 98,4% για το BOD₅, 91,6% για το TP και το PO₄³⁻-P και 85% για τα TSS, ενώ παρουσίασε και σημαντική απομάκρυνση ολικών φαινολών. Η μονάδα ZL, η οποία διέθετε το ίδιο υλικό πλήρωσης αλλά με P. australis και Α.donax, εμφάνισε εξίσου υψηλή απόδοση, με απομάκρυνση COD 89,9%, BOD₅ 97,8%, TP και PO₄³⁻-P 92% και TSS 87%. Αντίθετα, οι μονάδες PB και P, που βασίστηκαν σε ανακυκλωμένο πλαστικό και biochar (PB) ή μόνο πλαστικό (P), παρουσίασαν συγκριτικά χαμηλότερες αποδόσεις. Στη μονάδα PB καταγράφηκαν ποσοστά απομάκρυνσης 78% για το COD, 83% για το BOD₅, 52% για το TP και το PO₄³⁻-P και 74% για τα TSS, ενώ η μονάδα P εμφάνισε τιμές 75% για το COD, 80% για το BOD₅, 50% για το TP και το PO₄³⁻-P και 70% για τα TSS. Οι δύο κατακόρυφης ροής μονάδες παρουσίασαν επίσης σημαντική απόδοση. Η μονάδα L, με πλήρωση μόνο από LECA, εμφάνισε απομάκρυνση 82% για το COD, 88% για το BOD₅, 76% για το TP και το PO₄³⁻-P και 78% για τα TSS. Η μονάδα LPB, που περιλάμβανε συνδυασμό LECA, biochar και πλαστικού, είχε ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, με απομάκρυνση 90,2% για το COD, 95% για το BOD₅, 85% για το TP και το PO₄³⁻-P και 83% για τα TSS. Συμπερασματικά, οι μονάδες που χρησιμοποίησαν ζεόλιθο και LECA, χωρίς η παρουσία της φυτικής κάλυψης να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, παρουσίασαν την υψηλότερη αποδοτικότητα στην απομάκρυνση οργανικών και θρεπτικών ρύπων. Οι τεχνητοί υγροβιότοποι αποδείχθηκαν αποτελεσματική και περιβαλλοντικά φιλική λύση για τη διαχείριση υγρών αποβλήτων ελαιοτριβείου.