Το έργο με τίτλο Επαναπροσεγγίζοντας το παρελθόν προς ένα βιώσιμο μέλλον η επανάχρηση ως πρακτική αστικής ανθεκτικότητας και συνοχή από τον/τους δημιουργό/ούς Zacharia Despoina, Moustakis Stylianos-Emmanouil διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Δέσποινα Ζαχαριά, Στυλιανός-Εμμανουήλ Μουστάκης, "Επαναπροσεγγίζοντας το παρελθόν προς ένα βιώσιμο μέλλον η επανάχρηση ως πρακτική αστικής ανθεκτικότητας και συνοχή", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2025
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.103767
Η παρούσα ερευνητική εργασία εξετάζει τη σχέση της αρχιτεκτονικής με τον χρόνο, εστιάζοντας στην επανάχρηση του υφιστάμενου κτιριακού αποθέματος ως πρακτική βιώσιμης αρχιτεκτονικής έχοντας ως αρχικό κίνητρο το ελάχιστο ενεργειακό και οικολογικό αποτύπωμα. Εξετάζοντας την ιστορική αναδρομή,βασιζόμενοι στο θεωρητικό πλαίσιο και την ανάλυση σύγχρονων παραδειγμάτων, αναδεικνύεται πώς η αρχιτεκτονική λειτουργεί ταυτόχρονα ως μέσο διατήρησης της συλλογικής μνήμης αλλά και ως μηχανισμός προσαρμογής στις απαιτήσεις του παρόντος. Στο πλαίσιο της επιλογής της επανάχρησης ως προσέγγιση, ηκατεδάφιση δίνει τη θέση της στη δημιουργική προσαρμογή. Το παρελθόν ανανεώνεται και συνδιαλέγεται με τον σύγχρονο άνθρωπο και τις ανάγκες του. Μέσα από παραδείγματα έργων, αποδεικνύεται πως η αρχιτεκτονική δεν είναι μόνο σχεδιασμός κτιρίων, αλλά και διαμόρφωση νέων συνθηκών ζωής μέσα από τοήδη υπάρχον. Η μελέτη εξετάζει τις διαφορετικές προσεγγίσεις της επανάχρησης, θέτοντας στο επίκεντρο την αλληλεπίδρασή της με τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Καταγράφει παραδείγματα όπου το παλιό αποκτά νέο ρόλο και εντάσσεται στις ανάγκες του σήμερα. Σε αυτό το πλαίσιο, τίθεται το ερώτημα του κατά πόσο η πρακτική αυτή μπορεί να προσφέρει ουσιαστική συμβολή στη μείωση του οικολογικού αποτυπώματος της αρχιτεκτονικής.