Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά τη μελέτη ενός Βιωματικού Μουσείου σεισμού στην Κω. Το μουσείο έχει ενημερωτικο, εκπαιδευτικό και βιωματικό χαρακτήρα. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός βασίζεται σε δύο βασικούς όγκους: έναν κεντρικό κύβο, ο οποίος έχει υποστεί μορφολογικές αλλοιώσεις και έναν περιμετρικό όγκο που τον περικλείει και φιλοξενεί τις υποστηρικτικές λειτουργίες.Ο κεντρικός όγκος, στον οποίο εκτυλίσσεται μια αφηγηματικη πορεία, χωρίζεται σε δύο τμήματα, το βόρειο και το νότιο, τα οποία συναντώνται μόνο στο ισόγειο και στο τελευταίο επίπεδο, όπου βρίσκεται ο σεισμικος προσομοιωτής. Η πορεία προς την κορυφή (ανάβαση) περιλαμβάνει λειτουργίες και εκθέματα που σχετίζονται με το “πριν” ενός σεισμού, ενώ η κάθοδος μέσω του νότιου τμήματος εστιάζει στο “μετά” : την καταστροφή, την αποκατάσταση και τη συλλογική μνήμη.Η εμπειρία εκφράζεται τόσο από την αφηγηματική διαδρομή όσο και μέσα από την ίδια την αρχιτεκτονική σύνθεση του κτιρίου.