Τα καλώδια υψηλής τάσης είναι κρίσιμα στοιχεία στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, με το έργο να μεταφέρουν με ασφάλεια μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας σε σημαντικές αποστάσεις. Ένα καθοριστικό αλλά συχνά υποτιμώμενο στοιχείο αυτών των καλωδίων είναι το μονωτικό περίβλημα, το οποίο λειτουργεί ως εξωτερική προστατευτική επένδυση. Αυτό το περίβλημα παρέχει απαραίτητη μηχανική προστασία έναντι εξωτερικών καταπονήσεων, διείσδυσης υγρασίας και περιβαλλοντικών ρύπων, καθώς και συμπληρωματική ηλεκτρική μόνωση. Παρά τη σημασία του, η διηλεκτρική ακεραιότητα του μονωτικού περιβλήματος—ιδιαίτερα υπό συνθήκες κρουστικής τάσης—θεωρείται συχνά ότι είναι επαρκής σύμφωνα με τις υπάρχουσες πρακτικές κατασκευής και τα διεθνή πρότυπα. Ωστόσο, εμπειρικά δεδομένα λειτουργίας έχουν υποδείξει πιθανές αδυναμίες στα μονωτικά περιβλήματα των καλωδίων, ειδικά όταν εκτίθενται σε μεταβατικές τάσεις που μπορεί να διαφέρουν σημαντικά από εκείνες που προβλέπονται στις τυποποιημένες δοκιμές.