URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/C0D88737-C671-45AB-A279-5DF64831AC14 | ||
Έτος | 2016 | ||
Τύπος | Διπλωματική Εργασία | ||
Άδεια Χρήσης |
|
||
Βιβλιογραφική Αναφορά | Παρασκευή Αχείλα, Νικηφόρος Τόλης, "Πολιτιστικό κέντρο στην Πλατεία Νέας Σμύρνης", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2016 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.62751 | ||
Εμφανίζεται στις Συλλογές | |||
Συσχετίσεις με Άλλα Τεκμήρια | Είναι Διάδοχο του Τεκμηρίου: Είναι Διάδοχο του Τεκμηρίου: |
Η Νέα Σμύρνη αποτελεί περιοχή υψίστης ιστορικής σημασίας καθώς ιδρύθηκε για τους πρόσφυγες της Σμύρνης. Η περιοχή διακρίνεται για την άρτια πολεοδομική της σύνθεση καθώς και για το δίκτυο δημοσίων χώρων, με πάρκα, πλατείες καθώς και κτίρια-μνημεία στα οποία στεγάζονται κάποιες πολιτιστικές χρήσεις. Παρόλα αυτά με την ραγδαία πληθυσμιακή αύξηση, ενώ η περιοχή ανέπτυξε και αύξησε του δημόσιους χώρους της, με την επανασχεδίαση του Άλσους, την πεζοδρόμηση της Κεντρικής πλατείας και με την προσθήκη δύο ακόμη κομβικών πλατειών, της πλατείας Καρύλλου και την πλατεία του Πατριάρχη, δεν υπήρξε η ίδια αντιμετώπιση όσο αφορά τις χρήσεις πολιτισμού.Στόχος, λοιπόν, της παρούσας εργασίας αποτέλεσε ο σχεδιασμός ενός πολιτιστικού πυκνωτή ο οποίος θα μπορέσει να καλύψει την πολτιστικές ανάγκες της περιοχής και να αποτελέσει πόλος έλξης ατόμων και από άλλες περιοχές.Αναζητώντας την περιοχή μελέτης, και διακρίνοντας το δημόσιο δίκτυο που δημιουργούν το Άλσος, η πλατεία Καρύλλου, η Κεντρική πλατεία, η Εστία και η πλατεία του Πατριάρχη, αμέσως διαφαίνεται ένα οικοδομικό τετράγωνο και ένα ακόμη κτίριο τα οποία λειτουργούν ως τροχοπέδη στη δημόσια πορεία του κέντρου της Νέας Σμύρνης.Έτσι, λοιπόν, επιλέγουμε την συγκεκριμένη περιοχή για να τοποθετήσουμε την νέα πολιτιστική χρήση, έχοντας ως στόχο να δημιουργήσουμε ένα κτίριο πολιτισμού, αλλά παράλληλα και ένα δημόσιο πέρασμα και έναν ανοιχτό ελέυθερο χώρο για το κοινό. Μελετώντας και αναγνωρίζοντας τα συντακτικά των γειτονικών στοιχείων, ο σχεδιασμός ακολουθεί τους κανόνες των αξόνων της πλατείας, δημιουργώντας ένα έντονο παιχνίδισμα ανοιχτών και κλειστών χώρων, χώρους στάσης και μικρές πλατείες, καθώς και μια διακριτική στροφή του τελευταίου όγκου προς την Εστία, στρέφοντας τόσο το βλέμμα όσο και την κίνηση προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση. Το έντονο πλέξιμο του ανοιχτού και του κλειστού χώρου τόσο οριζόντια όσο και κατακόρυφα αποτελεί την βασική τοποθέτηση του σχεδιασμού, στην οποία ο δημόσιος και ανοιχτός χώρος δεν ανιχνέυεται μονάχα στο επίπεδο του εδάφους, αλλά τόσο υπέργεια όσο και υπόγεια πλέον, δημιουργώντας νέες ποιότητες στον ήδη υπάρχοντα δημόσιο χώρο.