Ιδρυματικό Αποθετήριο
Πολυτεχνείο Κρήτης
EN  |  EL

Αναζήτηση

Πλοήγηση

Ο Χώρος μου

Επίδραση του φορέα στην καταλυτική συμπεριφορά καταλυτών με βάση το Ir κατά την ξηρή αναμόρφωση του βιοαερίου

Palioudaki Georgia

Πλήρης Εγγραφή


URI: http://purl.tuc.gr/dl/dias/20831A40-5AC5-4D62-88A2-B4C82E43710C
Έτος 2016
Τύπος Μεταπτυχιακή Διατριβή
Άδεια Χρήσης
Λεπτομέρειες
Βιβλιογραφική Αναφορά Γεωργία Παλιουδάκη, "Επίδραση του φορέα στην καταλυτική συμπεριφορά καταλυτών με βάση το Ir κατά την ξηρή αναμόρφωση του βιοαερίου", Μεταπτυχιακή Διατριβή, Σχολή Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2016 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.66533
Εμφανίζεται στις Συλλογές

Περίληψη

Η παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία στοχεύει στην πειραματική μελέτη καταλυτών Ir, στηριγμένων σε διάφορους φορείς, ως προς την απόδοσή τους κατά την αντίδραση της ξηρής αναμόρφωσης του βιοαερίου. Οι φορείς που ερευνήθηκαν είναι η αλουμίνα (Αl2O3) και τα τροποποιημένα οξείδια του δημητρίου (CeO2) και του ζιρκονίου (ZrO2). Η ξηρή αναμόρφωση του βιοαερίου αξιοποιεί ταυτόχρονα το βιοαέριο και το διοξείδιο του άνθρακα, δύο εξαιρετικά σημαντικούς ρύπους, προς παραγωγή αερίου σύνθεσης σύμφωνα με την αντίδραση:CH_4+CO_2↔2H_2+2CO, ΔΗ_298Κ^ο=247kJ/mol Πιο συγκεκριμένα μελετήθηκαν οι καταλύτες 1%Ir/GDC, 1%Ir/YSZ και 1%Ir/Al2O3. Μέσα από τη διεξαγωγή πειραμάτων καταλυτικής απόδοσης και σταθερότητας επιδιώκεται να εντοπιστεί ο βαθμός στον οποίο ο φορέας επιδρά στην εγγενή ενεργότητα του ιριδίου, αλλά και στη σταθερότητα που επιδεικνύει ο καταλύτης σε παρατεταμένες συνθήκες λειτουργίας. Συμπερασματικά, και οι τρεις καταλύτες έδωσαν ικανοποιητικά αποτελέσματα όσον αφορά την μετατροπή των αντιδρώντων και παραγωγή προϊόντων. Επιπλέον, επέδειξαν σημαντική σταθερότητα σε μεγάλους χρόνους λειτουργίας, γεγονός που υποδηλώνει την αντίσταση των καταλυτών ιριδίου στην εναπόθεση άνθρακα. Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκαν επιδράσεις των φορέων στην εγγενή ενεργότητα του ιριδίου, καθώς δεν εμφανίζονται αξιοσημείωτες διαφορές στις αποδόσεις και τη σταθερότητα των τριών καταλυτών. Αυτό που κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικό σαν συμπέρασμα της παρούσας έρευνας προέρχεται από τα πειράματα επαναλαμβανόμενων κύκλων οξείδωσης – αναγωγής. Στα πειράματα αυτά παρατηρήθηκε υψηλή σταθερότητα του Ir σε κύκλους οξείδωσης - αναγωγής όταν αυτό είναι υποστηριγμένο στον φορέα που εμπεριέχει CeO2 , σε αντίθεση με τους άλλους δύο φορείς οι οποίοι δεν φαίνεται να επιδεικνύουν καμιά προστατευτική ικανότητα του καταλύτη. O καταλύτης τείνει να απενεργοποιηθεί εντελώς μετά την εφαρμογή δύο κύκλων αναγωγής – οξείδωσης και ειδικότερα στην περίπτωση του φορέα YSZ. H ιδιότητα αυτή του τροποποιημένου οξειδίου του δημητρίου είναι υψηλού πρακτικού ενδιαφέροντος, καθόσον κύκλοι οξείδωσης - αναγωγής ακολουθούνται συχνά στη βιομηχανική πρακτική για την ανάκτηση καταλυτών αναμόρφωσης υδρογονανθράκων που έχουν υποστεί εκτεταμένη απενεργοποίηση από εναπόθεση άνθρακα.

Διαθέσιμα αρχεία

Υπηρεσίες

Στατιστικά