Institutional Repository
Technical University of Crete
Technical University of Crete
EN
|
EL
| URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/6D95C973-D212-40C3-8531-C1CC65B515BF | ||
| Year | 2017 | ||
| Type of Item | Diploma Thesis Project | ||
| License |
|
||
| Bibliographic Citation | Άννα Χατζημιχάλη, Ελευθερία-Λυδία Αλεξίου, "Το τοπίο ως μέσο ερμηνείας και σχεδιασμού του σύγχρονου αστικού περιβάλλοντος", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2017 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.68567 | ||
| Appears in Collections |
Ο όρος ‘Landscape Urbanism’ πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’90, όταν το τοπίο δεν αποτελούσε πλέον ένα αδρανοποιημένο, αισθητικής αξίας αντικείμενο, αλλά ένα ευρύ δυναμικό πεδίο, ικανό να ανταποκριθεί σε κοινωνικά ζητήματα περιβάλλοντος, πολιτισμού και οικολογίας. Ο όρος προσδιορίζει μία διεπιστημονική προσέγγιση για την κατανόηση της σύγχρονης αστικής κατάστασης, που προτάσσει το τοπίο ως ρυθμιστικό χωρικό παράγοντα, μέσα από τον οποίο είναι δυνατή η ερμηνεία και η διαχείριση των αστικών φαινομένων. Η έρευνα εστιάζει στον τρόπο, με τον οποίο η σύγχρονη τοπιακή προσέγγιση αποτελεί μέσο ερμηνείας και σχεδιασμού του αστικού περιβάλλοντος. Προκειμένου να εξετασθεί αυτή η πτυχή του τοπίου, ακολουθείται κυρίως η θεωρητική και η ερευνητική πορεία του αρχιτέκτονα τοπίου James Corner. Με αφετηρία την ερμηνευτική και κριτική αναθεώρηση του τοπίου, η έρευνα μεταβαίνει στον προσδιορισμό ‘δημιουργικών’ εργαλείων αναπαράστασης και σύνθεσής του (οικολογικά διαγράμματα, ‘δημιουργικοί’ χάρτες), που συνέβαλαν καθοριστικά στη διεύρυνση του γνωστικού πεδίου της αρχιτεκτονικής τοπίου και στην ανάδειξη του τοπίου ως εργαλείο διαχείρισης πολύπλοκων ζητημάτων μεγάλης κλίμακας, όπως αυτά της αστικής συνθήκης. Στη συνέχεια, η έρευνα παρακολουθεί την προσέγγιση του James Corner σχετικά με τον όρο ‘Landscape Urbanism’, όπου μέσα από την ανάλυση των θεωρητικών και στρατηγικών του τοποθετήσεων διακρίνονται τόσο οι έννοιες που αντλήθηκαν από την τοπιακή λογική προκειμένου ο χωρικός σχεδιασμός να ανταποκριθεί στις σύγχρονες συνθήκες του αστικού χώρου, όσο και οι θεωρητικές προσεγγίσεις που αναπτύχθηκαν σε άλλα επιστημονικά πεδία για να ενσωματωθούν στη συνέχεια στο πλαίσιο του όρου. Συγκεκριμένα, διερευνάται πώς οι έννοιες της υποδομής ή αστικής επιφάνειας, της προγραμματικής απροσδιοριστίας και της οικολογίας (συνδεσιμότητα και δημιουργία) με κοινό παράγοντα το πρίσμα του τοπίου, αποτέλεσαν θεωρητικό και πρακτικό πλαίσιο για σύγχρονες εξελικτικές τοπιακές προσεγγίσεις του αστικού περιβάλλοντος.
Copyright © DIAS 2013
