Κύρια προϋπόθεση για την ανάπτυξη και διατήρηση της ζωής είναι το νερό. Τις τελευταίες δεκαετίες, η επιβάρυνση της κατάστασης του νερού καθιστά επιτακτική την ανάγκη, όχι μόνο της σωστής διαχείρισης των αποθεμάτων, αλλά και τη βελτίωση της ποιότητας του για την αντιμετώπιση δυσμενών περιβαλλοντικών φαινομένων και σοβαρών προβλημάτων στην ανθρώπινη υγεία. Έτσι, είναι απαραίτητη η ανεύρεση αποτελεσματικών μεθόδων επεξεργασίας του νερού, επιλύοντας προβλήματα ρύπανσης και μόλυνσής του.Στο πλαίσιο αυτής της ανεύρεσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μελέτη και εφαρμογή των Προχωρημένων Οξειδωτικών Μεθόδων Αντιρρύπανσης (Advanced Oxidation Processes AOPs). Μεταξύ των μη φωτοχημικών AOPs, μπορούμε να διακρίνουμε την οξείδωση με Ο3/OH-, O2/H2O2, διαδικασίες Fenton, ηλεκτροχημική οξείδωση, ραδιόλυση, επεξεργασία με υπερήχους κτλ. Μεταξύ των φωτοχημικών διεργασιών μπορούμε να διακρίνουμε τη φωτόλυση νερού σε UVV, UV/H2O2, UV/Ο3, UV/H2O2/Ο3, τις φωτο-Fenton διαδικασίες και την ετερογενή φωτοκατάλυση (ΤiΟ2/UV-Α).Η παρούσα διπλωματική εργασία επικεντρώνει το ενδιαφέρον στην εξέταση των δυνατοτήτων που προσφέρει η φωτοκαταλυτική τεχνολογία για την απολύμανση του νερού. Ειδικότερα, εξετάστηκε η απολύμανση νερού από τα παθογόνα βακτήρια Escherichia coli και Enterococcus faecalis σε πιλοτικό φωτολυτικό αντιδραστήρα. Κατά την ετερογενή φωτοκαταλυτική αδρανοποίηση των βακτηρίων αυτών χρησιμοποιήθηκε ακινητοποιημένη τιτανία ως καταλύτης και διερευνήθηκαν οι παράμετροι λειτουργίας του αντιδραστήρα σε διάφορα ύψη υγρού υπό ηλιακή ακτινοβολία και υπό υπεριώδη ακτινοβολία τύπου Α (UV-A), τόσο σε χαμηλές όσο και σε υψηλές βακτηριακές συγκεντρώσεις. Η ανίχνευση και η καταμέτρηση του εκάστοτε βακτηρίου στο διάλυμα πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας την τεχνική των διαδοχικών αραιώσεων και την επίστρωση των δειγμάτων σε θρεπτικό υλικό. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται σε διαγράμματα, όπου απεικονίζεται σε λογαριθμική κλίμακα η αδρανοποίηση των βακτηρίων σε CFU/mL, συναρτήσει του χρόνου. Ακόμη, υπολογίστηκαν οι κινητικές σταθερές αδρανοποίησης των βακτηρίων και ελέγχθηκε η έκπλυση τιτανίου από την πλάκα γυαλιού μετά το πέρας της απολύμανσης.Οι βέλτιστες συνθήκες για μια μονάδα φωτοκαταλυτικής απολύμανσης εξαρτώνται από την κινητική της αποδόμησης των βακτηρίων, την πηγή και την ένταση της ακτινοβολίας και τον όγκο του προς επεξεργασία υγρού μέσα στον αντιδραστήρα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ηλιακή ακτινοβολία ήταν αποτελεσματικότερη έναντι της τεχνητής ακτινοβολίας με λάμπα UV-A και τα μικρότερα ύψη υγρού απολυμάνθηκαν σε μεγαλύτερο βαθμό ή λιγότερο χρόνο.