Το work with title Η γέφυρα και ο οικισμός. Σχεδιασμός περιπτέρου επισκεπτών και διαμόρφωσης δημόσιων χώρων στην Αράδαινα by Karamitrou Antonios is licensed under Creative Commons Attribution 4.0 International
Bibliographic Citation
Αντώνιος Καραμήτρου, "Η γέφυρα και ο οικισμός. Σχεδιασμός περιπτέρου επισκεπτών και διαμόρφωσης δημόσιων χώρων στην Αράδαινα", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2018
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.76534
Ως συνέχεια της ερευνητικής με τίτλο «Το κατώφλι της εγκατάλειψης: εγκώμιο του θανάτου των κτηρίων» επιλέχθηκε ως χώρο σχεδιαστικής άσκησης ο οικισμός της Αράδαινας. Ο οικισμός, εγκαταλελειμμένος τα τελευταία εβδομήντα χρόνια, συνιστά την τελευταία οικιστική μορφή, συνέχειας της αρχαϊκής πόλης Αραδήν ή Ηραδήν, η οποία καταλάμβανε ευρύτερη περιοχή σε σχέση με τη σημερινή εγκατάσταση. Η ζωή των κατοίκων ήταν πάντα συνδεδεμένη με το φαράγγι, όμως με την κατασκευή της γέφυρας, η σχέση αυτή διαρρηχθεί, παρά το γεγονός ότι η τελευταία αποτελεί σημείο αναφοράς, τονίζοντας τη δυναμική του φυσικού υποβάθρου με την ανθρώπινη δραστηριότητα. Ο επισκέπτης αντικρύζοντας το μεγαλείο της φύσης, αισθανόμενος τον ίλιγγο από τη θέαση τον κατακόρυφων μετώπων του φαραγγιού σε συνδυασμό με τα έργα του ανθρώπου, βιώνει το δίπολο του μεταφυσικού φόβου και της διονυσιακής χαράς, κατακλυσμένος από το αίσθημα του Υψηλού. Η γέφυρα ως πράγμα περισυλλέγει το τετραμερές (γη, ουρανό, θεότητες, θνητούς), διαθέτοντας του θέση και γεννώντας τόπο στον οποίο παραχωρείται χώρος. Η γέφυρα, αιωρούμενη, υψώνεται πάνω από το φαράγγι, δεν συνδέει απλώς τις πλευρές του φαραγγιού που προϋπάρχουν, αλλά τις αφήνει να κείνται η μία έναντι και ταυτοχρόνως υπεράνω της άλλης. Η μία πλευρά διακρίνεται από την άλλη μέσω της γέφυρας και συλλέγουν τη γη, με τις εκτάσεις του τοπίου, που απλώνονται πίσω από αυτές, πλησίον της . Ο οικισμός έχοντας διάγει το κατώφλι της εγκατάλειψης, οδεύοντας προς την ολοκληρωτική του ενσωμάτωση στο γεωλογικό υπόβαθρό, εγείρει στον επισκέπτη σκέψεις περί της θνητής του φύσης, προκαλώντας του την εγρήγορση, την αυτογνωσία και την πληρότητα. Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται τους δύο δημόσιους χώρους, που βρίσκονται ένθεν και ένθεν της γέφυρας, την είσοδο στην Αράδαινα μέσω του μονοπατιου του φαραγγιού, καθώς και τις ελάχιστες δυνατές επεμβάσεις στο υφιστάμενο δίκτυο μονοπατιών. Επομένως, σκοπό έχει να αναδείξει όλες αυτές τις πτυχές του τόπου και να δημιουργήσει κατώφλια επίσκεψης - κατώφλια ανάδειξης της εγκατάλειψης στα προαναφερόμενα συστήματα.