Institutional Repository
Technical University of Crete
Technical University of Crete
EN
|
EL
| URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/C62E74A1-4546-4B8A-BB57-B6D82E5CF31B | ||
| Year | 2018 | ||
| Type of Item | Diploma Thesis Project | ||
| License |
|
||
| Bibliographic Citation | Νικόλαος Παπαβασιλείου, "Εκ σφάλματος και θορύβου: η δημιουργική διάσταση της μη-κανονικότητας στην ψηφιακή εποχή", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2018 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.78054 | ||
| Appears in Collections |
Κύριος στόχος της ερευνητικής αποτελεί η μελέτη και η κατανόηση των εννοιών όπως: σφάλμα, μη—κανονικό, θόρυβος και πιο συγκεκριμένα, η αξία και η διάστασή τους στον ψηφιακό σχεδιασμό του χώρου.Αυτό που καλείται να ερευνήσει η εργασία είναι η αλλαγή που έχει επέλθει στη σχέση με το σφάλμα, τον θόρυβο, το λάθος, όπως επίσης να διερευνηθεί κατά πόσο είναι γοητευτική μια συνθετική τυπολογία που δομείται πάνω στη συμπερίληψη του ατελούς, του σφάλματος, του μη—κανονικού, σε ένα πολιτισμικό πλαίσιο στο οποίο εναγωνίως αναζητάται το τέλειο, το ορθό, το κανονικό. Σε αντίθεση με την κυρίαρχη λογική που επιβραβεύει το σωστό, το αναμενόμενο και το προβλεπόμενο, επιχειρείται η μετατόπιση του ενδιαφέροντος και της προσοχής από αυτά που βρίσκονται εντός των κυρίαρχων συστημάτων, σε αυτά που βρίσκονται στο εξωτερικό τους, εκτός. Έτσι, οι βασικές έννοιες που συνιστούν τον άξονα της προσέγγισης αποτελούν οι εξής: ορθό—(μη ορθό) σφάλμα, κανονικό— (μη—κανονικό) παθολογικό, πληροφορία—(μη πληροφορία) θόρυβος.H εργασία αποτελείται από τρεις ενότητες:Στο πρώτο μέρος της εργασίας χρησιμοποιείται το γραπτό έργο του Foucault, για την προσέγγιση και κατανόηση των διαλεκτικών συστημάτων και τη συνάρθρωση της αλήθειας, της γνώσης και της εξουσίας. Έτσι, μελετάται ο τρόπος με τον οποίο τα καθεστώτα εξουσίας δημιουργούν όρια και διαλεκτικές, ορίζοντας το αποδεκτό υλικό και έμμεσα σημαδεύοντας το μη αποδεκτό. Επίσης, αναλύεται η προσέγγιση των Deleuze και Guattari σχετικά με την απεδαφικοποίηση και τη νομαδική σκέψη, ως τρόπο διάσχισης των συμπαγών ορίων.Στη δεύτερη ενότητα εισάγεται η προσέγγιση του Georges Canguilhem για τη μελέτη του σφάλματος στη ζωή, τη σκέψη και την πληροφορία, μέσω της αντιπαράθεσης των όρων ορθό και λάθος, κανονικό και παθολογικό, ενώ στη συνέχεια, ο Michel Serres αναλύεται για την προσέγγιση της έννοιας του παρασίτου και του θορύβου. Στο τέλος αυτού του κεφαλαίου παρατίθενται καλλιτεχνικά τεχνουργήματα που δομούνται πάνω στο θόρυβο και το σφάλμα.Στο τελευταίο μέρος της έρευνας εξετάζεται αρχικά η αλλαγή παραδείγματος στον ψηφιακό σχεδιασμό, από αντικείμενο—πεδίο του ‘Virtual Turn’, στο διακριτό αντικείμενο του ‘Object Turn’, ώστε στη συνέχεια να προσεγγισθεί η συνθήκη του λάθους σε αυτό το νέο σχεσιακό παράδειγμα. Με αυτό τον τρόπο ορίζεται ποιο είναι το μη—κανονικό στον ψηφιακό σχεδιασμό, τι προκαλεί και τι δυνατότητες φέρει για την διάρρηξη της κανονικότητας.
Copyright © DIAS 2013
