Αντιγόνη Μαγκαφώση, "Πάρκο παιχνιδιού για παιδιά με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2018
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.80064
Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας αποτελεί ο σχεδιασμός ενός πάρκου παιχνιδιού για παιδιά με αυτισμό, το οποίο απευθύνεται σε ένα εύρος ηλικιών, από την προσχολική μέχρι και την εφηβεία. Η πρόταση λαμβάνει χώρα στο άλσος της Νέας Σμύρνης στην Αθήνα. Μέσα από την συγκέντρωση βιβλιογραφικού και θεωρητικού υλικού, έχει γίνει κατανοητό ότι η σημασία του παιχνιδιού, που είναι αυθόρμητο, ευχάριστο και διασκεδαστικό για όλα τα παιδιά, δεν είναι η ίδια για τα παιδιά με αυτισμό, τα οποία απομονώνονται κοινωνικά και παίζουν λιγότερο, επιδεικνύοντας περιορισμένο ‘’λειτουργικό’’ παιχνίδι. Παρατηρείται ότι τα χωρικά περιβάλλοντα που αναφέρονται στον αυτισμό τοποθετούνται συνήθως σε κλειστούς, πιο εύκολα διαχειρίσιμους χώρους, οι οποίοι όμως απομονώνουν το ‘’αυτιστικό’’ υποκείμενο. Δεδομένων των προαναφερθέντων, πρωταρχικός στόχος της εργασίας ήταν η επιλογή ενός εξωτερικού περιβάλλοντος παιχνιδιού, όπου το παιδί αποκτά επαφή με το φυσικό στοιχείο και συμμετέχει στην παράλληλη δραστηριότητα και άλλων ανθρώπων στο χώρο. Η επιλεγμένη περιοχή μελέτης συνδυάζει το φυσικό με το αστικό στοιχείο και η κλίμακα της επιτρέπει την ικανοποίηση της ανάγκης του αυτιστικού χρήστη για ‘’διαμερισματοποίηση’’ δραστηριοτήτων και επιλεγμένη κοινωνικοποίηση με άλλους επισκέπτες, μέσω της παρατήρησης. Σε μία προσπάθεια εξέλιξης των γνωστικών, κοινωνικών δεξιοτήτων και δεξιοτήτων παιχνιδιού, επιλέχτηκαν τρία εργαλεία-είδη παιχνιδιού, το ελεύθερο-δομημένο, το μουσικό και το θεατρικό. Η σύνθεση οργανώνεται σε τρεις πυρήνες παιχνιδιού, οι οποίοι αναφέρονται σε διαφορετικούς παιδαγωγικούς στόχου, ενώ συνδυαστικά μπορούν να συγκροτήσουν ένα ολοκληρωμένο μοντέλο προσέγγισης, συνθέτοντας τελικά ένα πολυαισθητηριακό περιβάλλον παιχνιδιού. Λαμβάνοντας υπόψιν την ποικιλομορφία των ερεθισμάτων και αντιδράσεων των παιδιών στο χώρο καθώς και την αυξημένη ανάγκη τους για ιδιωτικότητα , δημιουργούνται υπαίθριοι και ημιυπαίθριοι χώροι, μικρότερης και μεγαλύτερης κλίμακας, σε συνδυασμό με χώρους απομόνωσης, όπου μπορούν να καταφύγουν σε περίπτωση ‘’υπερτροφοδότησης’’. Σχεδιάζονται εστιασμένα κατασκευές παιχνιδιού μικρής κλίμακας, , οι οποίες στοχεύουν στην εξερεύνηση – οικειοποίηση του χώρου, στην επεξεργασία ερεθισμάτων και στην ανάπτυξη ψυχοκινητικής, δημιουργικής φαντασίας και κοινωνικών δεξιοτήτων.