Institutional Repository
Technical University of Crete
Technical University of Crete
EN
|
EL
| URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/8B1E7F2E-5368-49A7-BF15-ABEEBBC2751B | ||
| Year | 2019 | ||
| Type of Item | Diploma Thesis Project | ||
| License |
|
||
| Bibliographic Citation | Leonidas Adrianos, Ioanna Tzafea, "Non-places as exponents of new urban treaty", Diploma Thesis Project, School of Architecture, Technical University of Crete, Chania, Greece, 2019 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.85061 | ||
| Appears in Collections |
Η σύγχρονη μητροπολιτική κατάσταση παρουσιάζει έντονη κινητικότητα, πολυπλοκότητα και αυξημένες ταχύτητες. Για τον λόγο αυτό, πολλά κομμάτια του αστικού ιστού έχουν εκφυλιστεί, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν υπολειμματικοί χώροι. Οι χώροι αυτοί βρίσκουν ανταπόκριση στην έννοια του μη-τόπου, μια θεωρητικά σύγχρονη έννοια που εξελίσσεται συνεχώς μέσα σε αυτό το μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Όμως ποια πραγματικά είναι η θέση αυτών των υπολειμματικών χώρων σε σχέση με τους τόπους σήμερα; Έχει η σχέση αυτή αντίκτυπο στην αντίληψη του ατόμου για τον μητροπολιτικό ιστό και για το ίδιο; Στη σύγχρονη εποχή η αντίληψη που κυριαρχεί για τους τόπους είναι ότι διαθέτουν συγκεκριμένα όρια και συνεκτικό σχεδιασμό, έτσι ο άνθρωπος με τη βοήθεια αυτών των παραμέτρων μπορεί να ζήσει μέσα τους και να αναπτύξει οποιαδήποτε λειτουργία. Όμως καθημερινά ο σύγχρονος άνθρωπος βιώνει χώρους από τους οποίους εισέρχεται και εξέρχεται χωρίς να αποκομίσει κάποιο ερέθισμα, συναίσθημα ή να δράσει μέσα σε αυτούς. Οι τόποι αυτοί αποτελούν τμήματα του αστικού ιστού που εξυπηρετούν τις μεταβάσεις από έναν τόπο σε έναν άλλον και ονομάζονται ‘μη-τόποι’. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να μην έχει την ικανότητα να δημιουργήσει δεσμούς και αναμνήσεις σε αυτούς και τελικά να μην μπορεί να οικειοποιηθεί το χώρο. Οι έννοιες του τόπου και του μη τόπου είναι απόλυτα συνδεδεμένες, όμως και αντιθετικές. Λόγω αυτού ακολουθεί μια διερεύνηση των θεωρητικών αφηγήσεων για την έννοια του τόπου, το ερευνητικό πλαίσιο του οποίου τίθεται στο δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Η συγκεκριμένη χρονική περίοδος επιλέγεται, διότι ταυτίζεται χρονικά με αυτή όπου η έννοια του μη-τόπου αρχίζει να προσαρμόζεται και να αντιμετωπίζεται υπό την οπτική των σύγχρονων δεδομένων. Εξετάζονται οι λόγοι και το πλαίσιο, μέσα στο οποίο οι έννοιες του τόπου και του μη-τόπου δέχονται μετασχηματισμούς και διαμορφώνονται, καθώς και μέσα από την προσέγγιση του φιλοσοφικού και αρχιτεκτονικού τους υπόβαθρου.
Copyright © DIAS 2013
