Ιδρυματικό Αποθετήριο
Πολυτεχνείο Κρήτης
Πολυτεχνείο Κρήτης
EN
|
EL
| URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/ED64D932-8B44-4A97-AE5C-BC7161914F14 | ||
| Έτος | 2019 | ||
| Τύπος | Διπλωματική Εργασία | ||
| Άδεια Χρήσης |
|
||
| Βιβλιογραφική Αναφορά | Ευτυχία Ταμπακοπούλου, "Εκτίμηση του ποσοστού εδαφικής διάβρωσης στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων, με χρήση τεχνολογιών δορυφορικής τηλεπισκόπησης και γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2019 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.86454 | ||
| Εμφανίζεται στις Συλλογές |
Το φαινόμενο της εδαφικής διάβρωσης στην περιοχή της Μεσογείου αυξάνεται εντατικά τα τελευταία χρόνια. H Κρήτη αποτελεί τυπική μεσογειακή περιοχή που έχει επηρεαστεί από το φαινόμενο αισθητά την τελευταία δεκαετία. Η επίγνωση της παρούσας κατάστασης καθώς και η πρόβλεψη της εξέλιξης της επιταχυμένης εδαφικής διάβρωσης είναι σημαντική για τη διαχείριση του φαινομένου και των επιπτώσεων που επιφέρει άμεσα και έμμεσα στο περιβάλλον και την οικονομία. Στην παρούσα εργασία μελετάται ο κίνδυνος διάβρωσης του εδάφους σε τέσσερις υδρολογικές λεκάνες της δυτικής Κρήτης και συγκεκριμένα του Ακρωτηρίου, των Βρυσών, των Δελιανών και του Κερίτη, μέσω του μοντέλου RUSLE, και εκτιμάται η πιθανότητα κινδύνου διάβρωσης στην περιοχή για το 2050, με χρήση πιθανοτικού μοντέλου χρήσεων γης (LULC) και βροχοπτώσεων (RCM). Το μοντέλο RUSLE εξετάζει το φαινόμενο μέσω πέντε βασικών παραγόντων που αφορούν τις βροχοπτώσεις, τις χρήσεις γης, τη μορφολογία, τη γεωμορφολογία και τις πρακτικές προστασίας και διαχείρισης που εφαρμόζονται για την πρόληψη του φαινομένου. Ο παράγοντας των βροχοπτώσεων υπολογίστηκε από ημερήσια βροχομετρικά δεδομένα σταθμών πλησίον και εσωτερικά της περιοχής μελέτης, ο παράγοντας χρήσεων γης εξάχθηκε με χρήση τεχνολογιών τηλεπισκόπησης, ο μορφολογικός παράγοντας μέσω ψηφιακού υψομετρικού μοντέλου, ο παράγοντας που αφορά τις πρακτικές προστασίας των εδαφών με οπτική παρατήρηση των εικόνων του Google Earth, ενώ ο συντελεστής που αφορά τη διαπερατότητα του εδάφους εξετάστηκε μέσω της βιβλιογραφίας αλλά και μέσω δειγματοληψίας και ανάλυσης εδάφους που πραγματοποιήθηκε από το εργαστήριο. Από την εκπόνηση της εργασίας αποδεικνύεται (α) η τάση για διάβρωση της περιοχής και προβλέπεται αύξηση των απωλειών εδάφους, (β) μαζί με την προβλεπόμενη μεταβολή των κατακριμνήσεων, όπως υπολογίζεται από το κλιματικό μοντέλο, και (γ) η τάση προς αύξηση- επέκταση κυρίως των αστικών περιοχών, όσο αφορά το χωροταξικό μοντέλο.
Copyright © DIAS 2013
