Ιδρυματικό Αποθετήριο
Πολυτεχνείο Κρήτης
EN  |  EL

Αναζήτηση

Πλοήγηση

Ο Χώρος μου

''Το μεταναστευτικό ζήτημα ως εμπροσθοφυλακή ενός ασύμμετρου υβριδικού πολέμου''

Ntamplia Eleni

Απλή Εγγραφή


URIhttp://purl.tuc.gr/dl/dias/7A4B9AE3-528C-4736-8B2A-BED93EDEFC5C-
Αναγνωριστικόhttps://doi.org/10.26233/heallink.tuc.88157-
Γλώσσαel-
Μέγεθος2.9 megabytes en
Μέγεθος143 σελίδεςel
Τίτλος''Το μεταναστευτικό ζήτημα ως εμπροσθοφυλακή ενός ασύμμετρου υβριδικού πολέμου''el
ΔημιουργόςNtamplia Elenien
ΔημιουργόςΝταμπλια Ελενηel
Συντελεστής [Επιβλέπων Καθηγητής]Γερούλης, Γεώργιοςen
Συντελεστής [Μέλος Εξεταστικής Επιτροπής]Tsafarakis Steliosen
Συντελεστής [Μέλος Εξεταστικής Επιτροπής]Τσαφαρακης Στελιοςel
Συντελεστής [Μέλος Εξεταστικής Επιτροπής]Daras Nikolaosen
Συντελεστής [Μέλος Εξεταστικής Επιτροπής]Δαρας Νικολαοςel
ΕκδότηςΠολυτεχνείο Κρήτηςel
ΕκδότηςTechnical University of Creteen
ΕκδότηςΣτρατιωτική Σχολή Ευελπίδωνel
Ακαδημαϊκή ΜονάδαTechnical University of Crete::School of Production Engineering and Managementen
Ακαδημαϊκή ΜονάδαΠολυτεχνείο Κρήτης::Σχολή Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησηςel
Περιγραφή Αναμφίβολα, το μεταναστευτικό ζήτημα έχει κυριαρχήσει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στον ελλαδικό χώρο και κατέχει σημαντική θέση στο δημόσιο διάλογο. Σε όλη αυτήν τη δημιουργηθείσα κατάσταση, με βάση το μεταναστευτικό ζήτημα, η Τουρκία διαδραματίζει κεντρικό ρόλο ως κλειδοκράτορας, τόσο στα ανατολικά της σύνορα από όπου εισέρχονται τα κύματα προσφύγων όσο και στα δυτικά από που εξέρχονται για να κατακλύσουν πρωτίστως την Ελλάδα και μετέπειτα την Ευρώπη. Η Τουρκία χρησιμοποίησε σε ένα ευρύ φάσμα τους ομογενείς της Τουρκομάνους, τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (FSA) και διάφορες ισλαμιστικές ομάδες προκειμένου να αποσταθεροποιήσει τη χώρα. Η χρήση του πληθυσμού για «δημογραφική μηχανή» αποτελεί τακτική που χρησιμοποιεί διαχρονικά η Τουρκία. Επιπροσθέτως, η Τουρκία φαίνεται να στοχεύει και στη δημογραφική υπερχείλιση των ελεύθερων περιοχών. Ουσιαστικά, εδώ και ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έχει τεθεί σε εφαρμογή ένας ασύμμετρος υβριδικός πόλεμος, ο οποίος δε σημαίνει απαραίτητα και το τέλος του συμβατικού πολέμου, αλλά αποτελεί έναν παράγοντα που οδηγεί σε αναπροσαρμογή του αμυντικού σχεδιασμού των κρατών και των οργανισμών ασφαλείας στον 21ο αιώνα, καθώς οι επιπτώσεις, αν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα, θα είναι εξαιρετικά σοβαρές. Η Ελλάδα λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης βρίσκεται σε δύσκολη θέση και χρειάζεται να προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσει με κάθε τρόπο την υβριδική απειλή. Η αδιάλειπτη ροή προσφύγων και λαθρομεταναστών σε συνδυασμό με την εξασθένιση της οικονομίας, την πληθυσμιακή συρρίκνωση και την πολιτική καθιστούν αναγκαία την αναδιάρθρωση της αμυντικής σχεδίασης. Καθίσταται αδήριτη ανάγκη η οριοθέτηση των υφισταμένων υβριδικών απειλών, καθώς και η αντιμετώπιση αυτών χωρίς να παραβλέπεται από την ελληνική κοινωνία το γεγονός ότι ο υβριδικός πόλεμος ενδέχεται να αποτελέσει πεδίο στο οποίο οφείλει να αναπτύξει κατάλληλες πρωτοβουλίες αποκατάστασης της ισορροπίας ισχύος στην περιοχή. Επιπλέον, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) έχουν επωμιστεί έναν πολυσύνθετο όγκο εργασιών για την ομαλή διεξαγωγή των μεταναστευτικών ροών. Όμως, κάποιες από αυτές τείνουν να μην εξυπηρετούν το λόγο ύπαρξής τους και έχοντας παράνομες χρηματοδοτήσεις να διαρρέουν ευαίσθητες πληροφορίες σε αναρμόδια πρόσωπα, τα οποία με τη σειρά τους δύνανται να συμβάλλουν στη σταδιακή αποσταθεροποίηση της χώρας. el
ΠερίληψηΣτη σημερινή κοινωνία, η διασύνδεση και η αλληλεξάρτηση των κρατών σε συνδυασμό µε την έξαρση της τρομοκρατίας, την τεχνολογική επανάσταση, την παράνομη μετανάστευση και την οικονομική κρίση έχουν οδηγήσει στην εμφάνιση νέων µορφών πολέμου, µε χαρακτηριστικότερο όλων τον υβριδικό πόλεμο. Ο υβριδικός πόλεμος δεν συνιστά πρωτοποριακή δράση. Οι υβριδικές απειλές περιλαμβάνουν μεγάλη ποικιλία ενεργειών και συγκεκριμένα κάποιες από αυτές είναι η τρομοκρατία, η µετανάστευση, οι δηµογραφικές προκλήσεις, η πειρατεία, η διαφθορά, οι εθνικές συγκρούσεις, ο κυβερνοπόλεµος, το οργανωµένο έγκληµα και η ασφάλεια ενεργειακών πηγών. Αποτελούν, πλέον, αναπόσπαστο κοµµάτι στη σχεδίαση και την εκτέλεση των επιχειρήσεων. Αναµφίβολα, η εµφάνιση του υβριδικού πολέµου δεν σηµαίνει απαραίτητα και το τέλος του συµβατικού πολέµου, αλλά αποτελεί έναν παράγοντα που οδηγεί σε αναδιαμόρφωση και αναβάθμιση του αµυντικού σχεδιασµού των κρατών και των οργανισµών ασφαλείας στον 21ο αιώνα, καθώς οι επιπτώσεις, αν δεν αντιµετωπισθεί κατάλληλα, θα είναι εξαιρετικά σοβαρές. Η Ελλάδα λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης βρίσκεται στη δύσκολη κατάσταση να πρέπει να προετοιµαστεί προκειμένου να ανταπεξέλθει με τον κατάλληλο τρόπο απέναντι στην υβριδική απειλή. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η Ελλάδα ήρθε και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να έρχεται αντιμέτωπη με διάφορες προβληματικές καταστάσεις, οι οποίες απειλούσαν κατάφωρα την εξελικτική της πορεία. Η συνεχής ροή προσφύγων και λαθροµεταναστών, η διαχρονική απειλή και οι επεκτατικές βλέψεις των βόρειων γειτόνων σε συνδυασµό µε την εξασθένηση βασικών παραγόντων ισχύος της, όπως η οικονοµία, η πληθυσµιακή συρρίκνωση, η διπλωµατία και η πολιτική, καθιστούν αναγκαία την αναπροσαρµογή του αµυντικού σχεδιασµού, ώστε να συνεχίσει να υπηρετεί την υψηλή στρατηγική της χώρας. Καθίσταται απαραίτητη, αρχικά, η οριοθέτηση των υφιστάµενων υβριδικών απειλών με σκοπό η χώρα να συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα µέτρα αντιµετώπισής τους και στη συνέχεια ο στρατηγικός σχεδιασµός του τρόπου µε τον οποίο θα τις διαχειριστεί, αλλά και το πώς θα µάθει να δραστηριοποιείται καλύτερα και ασφαλέστερα στη νέα πραγματικότητα. Βέβαια, δε γίνεται να παραλειφθεί το γεγονός ότι ο υβριδικός πόλεµος µπορεί να αποτελέσει ενδεχοµένως πεδίο προς το οποίο οφείλει να αναπτύξει κατάλληλες πρωτοβουλίες αποκατάστασης της ισορροπίας ισχύος στην περιοχή. Το μεταναστευτικό ζήτημα έχει καταλάβει διαστάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο αποτελώντας σημαντικό παράγοντα απειλής για την ασφάλεια του εσωτερικού των περιοχών όπου και διαδραματίζεται ενεργά. Σε περιόδους έντασης ή κρίσης, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να προβλεφθούν οι αντιδράσεις ή οι συμπεριφορές των μεταναστών, γεγονότα, τα οποία αποτελούν ξεκάθαρα μια υβριδική απειλή για την εθνική ασφάλεια της χώρας. Η Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια δέχεται μεγάλες μεταναστευτικές ροές, οι οποίες αποτελούν μεγάλο και ασήκωτο φορτίο για τις παροχές που μπορεί να καλύψει και να υποστηρίξει. Τόσο το εσωτερικό της χώρας όσο και τα νησιά της φιλοξενούν πάρα πολύ κόσμο πράγμα το οποίο συχνά προβληματίζει και φέρνει σε δύσκολη θέση την τοπική κοινωνία. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και ο ρόλος των ΜΚΟ που συμμετέχουν στο μεταναστευτικό ζήτημα ώστε να βοηθήσουν την υπάρχουσα κατάσταση παρέχοντας στους ανθρώπους αυτούς την κατάλληλη μέριμνα από τη δική τους πλευρά. Σίγουρα δεν είναι πάντοτε αυτό εφικτό και συχνά δημιουργούνται προβλήματα και παρεξηγήσεις. Οι ΜΚΟ, βέβαια, δεν βρίσκουν πάντοτε την υποστήριξη που ζητούν από το κράτος και υπάρχουν φορές όπου κατηγορήθηκαν για αυθαιρεσίες και για κρυφές και παράνομες συνεργασίες. Τα μεταναστευτικά ρεύματα, τα οποία πραγματοποιήθηκαν μαζικά και ανεξέλεγκτα αποτελούν μια σύγχρονη σοβαρή υβριδική απειλή, η οποία δεν σχετίζεται άμεσα με την εμφανή εκδήλωση μορφών βίας και επιθετικών αντιδράσεων. Πίσω από τέτοιου είδους απειλές κρύβονται πολλά συμφέροντα, συνεργασίες και μελλοντικές επιδιώξεις, τα οποία μπορούν μόνο να πλήξουν τη χώρα και να την οδηγήσουν σε αδιέξοδα. Η απειλή έχει μακροπρόθεσμο χαρακτήρα με τη δημιουργία εθνικοπολιτισμικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, οι οποίες αναστατώνουν με την παρουσία τους την κοινωνική γαλήνη της περιοχής. Υποδαυλίζονται η εθνική και η κοινωνική συνοχή με την ανατροπή των δημογραφικών ισορροπιών, τη δημιουργία κλειστών κοινωνικών ομάδων και την οικειοποίηση συγκεκριμένων περιοχών. Οι μόνιμοι κάτοικοι αισθάνονται σαν να είναι ξένοι στην πατρίδα τους και η καχυποψία τούς έχει καταβάλλει σε καθημερινό επίπεδο. Είναι αναγκαία, λοιπόν, η λήψη αποτελεσματικών μέτρων βάσει των οποίων θα πρέπει να αντιμετωπισθεί η επικρατούσα κατάσταση και να σταματήσει η συνεχόμενη ροή των μεταναστών που έχει ισοπεδώσει κυριολεκτικά την Ελλάδα. Οι παροχές της χώρας δεν είναι ανεξάντλητες και η κρίση που πλήττει τους πολίτες τα τελευταία χρόνια καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη να επέλθει η κατάλληλη ισορροπία. el
ΠερίληψηIn today's society, the interconnectedness and interdependence of states combined with the rise of terrorism, the technological revolution, illegal immigration and the economic crisis have led to the emergence of new forms of war, most notably hybrid warfare. Hybrid warfare is not a pioneering action. Hybrid threats involve a wide variety of actions, and in particular some of them are terrorism, immigration, demographic challenges, piracy, corruption, national conflicts, cybercrime, organized crime and the security of energy sources. They are now an integral part of business planning and execution. Undoubtedly, the emergence of hybrid war does not necessarily mean the end of conventional warfare, but is a factor leading to a reshaping and an improvement of the defense planning of states and security organizations in the 21st century, as the consequences, if not properly addressed, serious. Greece, due to its geostrategic position, is in a difficult position to prepare in order to adequately cope with the hybrid threat. For a long time, Greece came and continues to this day to face various problematic situations, which blatantly threatened its evolutionary course. The constant influx of refugees and illegal immigrants, the timeless threat and the expansionist aspirations of the northern neighbors combined with the weakening of key power factors such as the economy, population decline, diplomacy and politics, make it necessary to continue to serve the high strategy of the country. It is necessary, first, to delimit the existing hybrid threats in order for the country to gather all the necessary measures to deal with them and then the strategic planning of the way in which it will manage them, but also how it will learn to operate better and safer. new reality. Of course, it should not be overlooked that the hybrid city may be a field to which it must develop appropriate initiatives to restore the balance of power in the region. The issue of immigration has reached global proportions, being an important threat to the internal security of the areas where it is actively involved. In times of tension or crisis, immigrants' reactions or behaviors can in no way be predicted, events which are clearly a hybrid threat to the country's national security. For many years, Greece has been receiving large migratory flows, which are a large and unbearable burden for the benefits it can cover and support. Both the interior of the country and its islands host a lot of people, which often worries and embarrasses the local community. Added to all this is the role of the NGOs involved in the immigration issue in order to help the current situation by providing these people with appropriate care on their part. This is certainly not always possible and problems and misunderstandings often arise. NGOs, of course, do not always find the support they seek from the state and there are times when they have been accused of arbitrariness and covert and illegal collaborations. Migratory flows, which have taken place en masse and uncontrollably, are a modern serious hybrid threat, which is not directly related to the apparent manifestation of forms of violence and aggressive reactions. Behind such threats are many interests, collaborations and future aspirations, which can only hit the country and lead it to dead ends. The threat has a long-term character with the creation of national cultural and religious minorities, which with their presence disturb the social peace of the region. National and social cohesion is fostered by the overthrow of demographic balances, the creation of closed social groups and the appropriation of specific areas. The permanent residents feel like they are strangers in their homeland and their suspicion has paid off on a daily basis. It is necessary, therefore, to take effective measures based on which the prevailing situation should be addressed and to stop the continuous flow of immigrants that has literally leveled Greece. The benefits of the country are not inexhaustible and the crisis that has affected the citizens in recent years makes even more urgent the need to strike the right balance. en
ΤύποςΜεταπτυχιακή Διατριβήel
ΤύποςMaster Thesisen
Άδεια Χρήσηςhttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/en
Ημερομηνία2021-01-28-
Ημερομηνία Δημοσίευσης2021-
Θεματική ΚατηγορίαNon-governmental organizationen
Θεματική ΚατηγορίαΥβριδικός πόλεμοςel
Θεματική ΚατηγορίαHybrid waren
Θεματική ΚατηγορίαΥβριδικές απειλέςel
Θεματική ΚατηγορίαHybrid threatsen
Θεματική ΚατηγορίαΑσύμμετρες απειλέςel
Θεματική ΚατηγορίαAsymmetric threatsen
Θεματική ΚατηγορίαΠρόσφυγαςel
Θεματική ΚατηγορίαRefugeeen
Θεματική ΚατηγορίαΜετανάστηςel
Θεματική ΚατηγορίαΙmmigrantel
Θεματική ΚατηγορίαΜη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο)el
Θεματική ΚατηγορίαΜεταναστευτικόel
Βιβλιογραφική ΑναφοράΕλένη Ντάμπλια, "'Το μεταναστευτικό ζήτημα ως εμπροσθοφυλακή ενός ασύμμετρου υβριδικού πολέμου'', Μεταπτυχιακή Διατριβή, Σχολή Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης, Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2021el

Διαθέσιμα αρχεία

Υπηρεσίες

Στατιστικά