Το έργο με τίτλο Εντοπισμός και παρακολούθηση επιπλεόντων υπολειμμάτων βιομηχανικών εγκαταστάσεων από ατυχήματα στη θάλασσα με δορυφορικές εικόνες από τον/τους δημιουργό/ούς Kontzoglou Christos διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Χρήστος Κόντζογλου, "Εντοπισμός και παρακολούθηση επιπλεόντων υπολειμμάτων βιομηχανικών εγκαταστάσεων από ατυχήματα στη θάλασσα με δορυφορικές εικόνες", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2022
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.94053
Η κινητικότητα των πλαστικών ρύπων στις θαλάσσιες και παράκτιες περιοχές, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη μάζα του συνόλου τους, αποτελεί έναν όλο και μεγαλύτερο κίνδυνο για τις ανθρώπινες δραστηριότητες και για την θαλάσσια πανίδα λόγω της υψηλής αντοχής τους σε διαδικασίες φυσικής διάσπασης και των ποικίλων μεγεθών των τεμαχίων τους. Πιο συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι οι άνω των 160 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού που υπάρχουν στις θάλασσες της Γης θα υπερτριπλασιαστούν μέχρι το έτος 2040 (Richard Bailey et al., 2020), κάτι που θα λειτουργήσει αυξητικά με την σειρά του στην μόλυνση των υδάτων από επικίνδυνους ρύπους για την ανθρώπινη υγεία (είτε μέσω άμεσης επαφής είτε μέσω κατανάλωσης θαλάσσιων ειδών) καθώς και στην διατάραξη βιολογικών ισορροπιών που είναι απαραίτητες για την διατήρηση κρίσιμων οικοσυστημάτων. Έτσι, η ικανότητα εντοπισμού και παρατήρησης αυτών των ρύπων αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην δημιουργία μηχανισμού που θα μπορέσει να αναστρέψει την πορεία της θαλάσσιας μόλυνσης από πλαστικά υλικά. Η επιστράτευση μέσων τα οποία επιτρέπουν την μελέτη μεγάλων εκτάσεων για να προσδιοριστεί η τρέχουσα θέση συγκεντρώσεων επιπλεόντων απορριμμάτων επιτρέπει την έγκαιρη ενεργοποίηση διαδικασιών περισυλλογής τους και την έρευνα πιθανών σημείων απόθεσης τους.Οι δορυφορικές εικόνες αποτελούν ένα τέτοιο μέσο, καθώς παρέχουν πληροφορίες για μεγάλα τμήματα της γήινης επιφάνειας σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές ενώ ταυτόχρονα δίνουν και την δυνατότητα εστίασης σε μικρότερες περιοχές ενδιαφέροντος. Η αποτελεσματικότητα της χρήση δορυφορικών εικόνων βασίζεται στην διαφοροποίηση των οπτικών ιδιοτήτων (π.χ. φασματικές ταυτότητες) των πλεούμενων πλαστικών απορριμμάτων σε σχέση με το υδάτινο περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται. Με βάση αυτή την διαφοροποίηση , υπάρχει μια ποικιλία δορυφορικών συστημάτων των οποίων οι εικόνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση επιθαλάσσιων πλαστικών ρύπων. Η τελική επιλογή, για τους σκοπούς της παρούσας εργασίας ήταν το σύστημα Sentinel-2, επειδή προσφέρει έναν συνδυασμό χωρικής ανάλυσης, γεωγραφικής κάλυψης, επαναληψιμότητας και προσβασιμότητας δεδομένων ο οποίος εξυπηρετεί τις ανάγκες της έρευνας που διεξήχθη.