Ιδρυματικό Αποθετήριο
Πολυτεχνείο Κρήτης
Πολυτεχνείο Κρήτης
EN
|
EL
| URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/54DB4A2F-6792-46F3-8C2F-52022A2BD211 | ||
| Έτος | 2022 | ||
| Τύπος | Ερευνητική Εργασία | ||
| Άδεια Χρήσης |
|
||
| Βιβλιογραφική Αναφορά | Κωνσταντίνος Ευθυμίου, Μαρία Μουσουράκη,"Η κατοικία ως διεκδίκηση: χωρική και κοινωνική μελέτη των δομών συλλογικής κατοίκησης του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος.", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2022 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.94217 | ||
| Εμφανίζεται στις Συλλογές |
H ΛΟΑΤΚΙ+ 1 αρχιτεκτονική συχνά ορίζεται ως η αρχιτεκτονική που παράγεται από ΛΟΑΤΚΙ+ υποκείμενα. Ενώ αυτή αποτελεί μια πτυχή της, κατά βάση η ΛΟΑΤΚΙ+ αρχιτεκτονική είναι η αρχιτεκτονική που προορίζεται για ΛΟΑΤΚΙ+ υποκείμενα και την ικανοποίηση των χωρικών αναγκών και επιθυμιών τους. Η παραπάνω διαμόρφωση κατοικιών – ασφαλών χώρων για τα ΛΟΑΤΚΙ+ αποτελεί μια σύγχρονη ανοιχτή κουβέντα της ακαδημαϊκής κοινότητας και όχι μόνο. Σήμερα εκφράζονται οι πρώτες προσπάθειες σκιαγράφησης των χαρακτηριστικών της ΛΟΑΤΚΙ+ κατοικίας γενικότερα, και της ΛΟΑΤΚΙ+ συλλογικής κατοίκησης ειδικότερα. Η παρούσα ερευνητική εργασία προσπαθεί να συμβάλλει στην υπό εξέλιξη συζήτηση, μέσα από την ιστορική, κοινωνική και αρχιτεκτονική ανάλυση προσπαθειών συλλογικής κατοίκησης του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος. Επιλέχθηκαν δύο χαρακτηριστικά ιστορικά παραδείγματα, όπου αναπτύχθηκαν μαζικά ΛΟΑΤΚΙ+ δομές συλλογικής κατοίκησης από το ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα. Από τη μία η εξέγερση του Stonewall στην Αμερική τη δεκαετία του 1970, όπου αναπτύχθηκαν δομές στέγασης και φιλοξενίας ΛΟΑΤΚΙ+. Από την άλλη οι καταλήψεις στέγης στην Ευρώπη τις δεκαετίες του 1970 – 1990, όπου μέσα από αυτές αναπτύχθηκαν ΛΟΑΤΚΙ+ καταλήψεις στέγης, των οποίων ίχνη τους εντοπίζονται έως και σήμερα. Αναλύθηκαν συγκεκριμένα παραδείγματα μέσα από τα παραπάνω ιστορικά γεγονότα, όπου αντλήθηκαν συμπεράσματα όσον αφορά τον χώρο όπου διέμεναν, τη διαμόρφωση του, και τη κάλυψη των αναγκών τους και των επιθυμιών των κατοίκων. Μπορεί το «user’s experience», όπως μελετήθηκε μέσα από τις δομές στέγασης και φιλοξενίας που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, να αξιοποιηθεί στο σημερινό σχεδιασμό αντίστοιχων δομών; Μπορούν όψεις της συλλογικής κατοίκισης του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος, να συμβάλλουν στην διαμόρφωση σύγχρονων εργαλείων για μία ΛΟΑΤΚΙ+ αρχιτεκτονική; Η παρούσα ερευνητική εργασία προσπαθεί να συμβάλλει στην ανοιχτή συζήτηση˙ που περιστρέφεται γύρω από τα παραπάνω ερωτήματα. Συμβολή που εμπνέεται από τις ίδιες δράσεις και διαδρομές του διεθνούς ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος.
Copyright © DIAS 2013
