Institutional Repository
Technical University of Crete
Technical University of Crete
EN
|
EL
| URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/BDCC11F6-AF07-4946-939D-E58255B53872 | ||
| Year | 2023 | ||
| Type of Item | Diploma Thesis Project | ||
| License |
|
||
| Bibliographic Citation | Maria-Ioanna Tzaneti, "The paradox of semi-outdoor spaces. The urban balconies of Kipseli", Diploma Thesis Project, School of Architecture, Technical University of Crete, Chania, Greece, 2023 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.95897 | ||
| Appears in Collections |
Η παρούσα έρευνα με τίτλο «Παράδοξοι ημιυπαίθριοι χώροι» εξετάζει τους ημιυπαίθριους χώρους της Αθηναϊκής πολυκατοικίας υπό το πρίσμα της αρχιτεκτονικής, της αισθητικής του υποκειμένου και των βιωμάτων αυτού , μέσω της περιπλάνησης από κλίμακα σε κλίμακα καθώς παράλληλα αναδεικνύει τις δυνατότητες τους.Για την κατανόηση των ημιυπαίθριων χώρων εξετάζονται οι Αθηναϊκές πολυκατοικίες, ως προς την τυπολογία, την χρησιμότητα, την κοινωνική τους διάσταση αλλά και τις μεθοριακές συνθήκες που φιλοξενούν. Σε μεγαλύτερο βάθος, εξετάζονται τα μπαλκόνια και οι ταράτσες των πολυκατοικιών της Κυψέλης καθώς γίνεται αναφορά και σε πολυκατοικίες ευρύτερων περιοχών αλλά και χωρών. Τα μπαλκόνια και οι ταράτσες γίνονται αντιληπτά ως αστικά μικρο-τοπία που εμφανίζονται σε πλατφόρμες, ξεπερνώντας τις προσδοκίες και τους σκοπούς για τους οποίους αυτές σχεδιάστηκαν και θα εξεταστούν ως τέτοια. Αναλυτικά με τον όρο “μικρο-τοπία”, γίνεται αναφορά σε τμήματα μιας ευρύτερης δομής που μπορούν να πάρουν πολλαπλές μορφές και να δημιουργήσουν δίπολα. Τέτοιοι χώροι, συχνά με την μορφή περιζήτητων κενών, διαθέτουν την δυνατότητα να “ταράζουν” τα όρια μεταξύ κύριων-δευτερευόντων, δημόσιων-ιδιωτικών χώρων, αλλά και χώρων που παροτρύνουν ή αποθαρρύνουν την οικειοποίηση.Στόχος της εργασίας αποτελεί η απεμπλοκή αστικών χώρων και τεχνικών εκμετάλλευσης αυτού από τα μέχρι τώρα πρότυπα σχεδίασης και από μη συμπεριληπτικούς τρόπους “επίλυσης” της πολυπλοκότητας της πόλης. Κίνητρο αποτελεί ακόμα η κατάρριψη της αναπαραγωγής στερεοτυπικών θεωρήσεων σχετικά με τους κοινούς, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και επομένως η εμφάνιση μεγάλου εύρους επιλογών για την διαμόρφωση και σταδιακή αναζωογόνηση του αστικού ιστού. Η εκμετάλλευση όλο και περισσότερων εργαλείων σχεδίασης μέσω του συμπεριληπτικού σχεδιασμού, μπορεί εν δυνάμει να δημιουργήσει χώρους που “ελαφραίνουν” την καθημερινότητα των κατοίκων ενός αστικού κέντρου καθώς και να αναδείξει τεχνικές οργάνωσης αυτών, για την μέγιστη αξιοποίηση τους. Σε συνέχεια, επιδιώκεται η προβολή μιας λιγότερο ανθρωποκεντρικής σχεδιαστικής προσέγγισης και εκμετάλλευσης των ημιυπαίθριων χώρων, με προτάσεις επίλυσης της αδράνειας που αποσκοπούν στην ενίσχυση της χλωρίδας και πανίδας της πόλης.
Copyright © DIAS 2013
