Η παρούσα διπλωματική εργασία στηρίζεται στην πειραματική ανάλυση της βραχόμαζας εκτελώντας δοκιμές μονοαξονικής και αντιδιαμετρικής θλίψης και κατ’ επέκταση στον καθοριστικό ρόλο που παίζουν τα αποτελέσματα αυτά στη βαθμονόμηση καταστατικών μοντέλων. Πιο συγκεκριμένα, μέσα από τα πειράματα αυτά παίρνουμε μετρήσεις για διάφορες παραμέτρους, όπως την αντοχή τους, της παραμόρφωση, τα μέτρα ελαστικότητας και τον λόγο Poisson, που μπορούν να θεωρηθούν αντιπροσωπευτικές για τη συγκεκριμένη βραχόμαζα αν παρατηρηθεί επανάληψη των συγκεκριμένων πορισμάτων και σε μελλοντικές διαδικασίες. Αρχικά, πριν τη μορφοποίηση των δοκιμίων για την εκτέλεση των πειραμάτων, τα ύψη των καρότων γεωτρήσεων, οι ασυνέχειες αλλά και η γενικότερη κατάσταση της βραχόμαζας, χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό δύο δεικτών ταξινόμησης της βραχομάζας. Οι δείκτες αυτοί είναι το RQD, που προσδιορίζεται από πυρήνες πετρώματος ή από την καταμέτρηση ασυνεχειών και το RMR που προσδιορίζεται από το άθροισμα των βαθμολογιών μιας σειράς παραμέτρων που αφορούν τις ιδιότητες της ρηγματωμένης βραχομάζας. Στη συνέχεια, τα δείγματα επεξεργάστηκαν με συγκεκριμένα πρότυπα, σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές προδιαγραφές και υποβλήθηκαν στις απαραίτητες πειραματικές δοκιμές όπου σε κάποια δοκίμια έγινε συγκόλληση ηλεκτρικών μηκυνσιομέτρων, διαφόρων ειδών, για μεγαλύτερη ακρίβεια. Τέλος, από τα πειράματα μονοαξονικής θλίψης, προέκυψε ότι οι μέγιστε τιμές αντοχής κυμαίνονται από 54.7 MPa εώς 112.1 MPa και πολύ χαμηλές τιμές ακτινική πλαστική παραμόρφωση ε.