Το έργο με τίτλο Χρήση τροποποιημένων βιοεξανθρακωμάτων από αγροτικά απόβλητα για προσρόφηση αμμωνίου από υδατικά διαλύματα. Κινητική και ισόθερμες ρόφησης από τον/τους δημιουργό/ούς Loupasis Efthymios διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Ευθύμιος Λουπάσης, "Χρήση τροποποιημένων βιοεξανθρακωμάτων από αγροτικά απόβλητα για προσρόφηση αμμωνίου από υδατικά διαλύματα. Κινητική και ισόθερμες ρόφησης", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2024
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.98719
Στις μολυσμένες υδάτινες εκροές, η μεγάλη ποσότητα σε αμμώνιο μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα των υδάτινων οικοσυστημάτων και την ανθρώπινη ζωή. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη της προσροφητικής ικανότητας τροποποιημένων βιοεξανθρακωμάτων από κελύφη αμυγδάλου ως προς τη ρόφηση αμμωνίου από υδατικά διαλύματα. Τα κελύφη αμυγδάλου πυρολύθηκαν στους 700oC και στη συνέχεια ενεργοποιήθηκαν με ατμό. Τα τροποποιημένα βιοεξανθρακώματα παρασκευάστηκαν με ανάμειξη δολομίτη σε αναλογία 1:1 και εμποτισμό με υδροξείδιο του καλίου (ΚΟΗ). Κατά τη μελέτη της κινητικής της αντίδρασης, ο χρόνος ισορροπίας βρέθηκε 1h, με ποσοστό προσρόφησης αμμωνίου 47.2%. Για τον προσδιορισμό της προσροφητικής ικανότητας των βιοεξανθρακωμάτων, παρασκευάστηκαν υδατικά διαλύματα αμμωνίου με συγκεντρώσεις 10, 50, 100, 150, 200, 250 και 300 mg/L και στη συνέχεια αναμείχθηκαν με τον προσροφητή σε συγκέντρωση 4g/L. Οι ισόθερμες Langmuir και Freundlich εφαρμόστηκαν για την προσομοίωση των πειραματικών δεδομένων. Το μοντέλο Freundlich προσομοίωσε τα αποτελέσματα με μεγάλη ακρίβεια, υποδηλώνοντας πολυστρωματική ρόφηση. Με βάση τα πειραματικά αποτελέσματα, το μη τροποποιημένο βιοεξανθράκωμα παρουσίασε σχετικά χαμηλή προσροφητική ικανότητα, ενώ τα τροποποιημένα βιοεξανθρακώματα με δολομίτη και ΚΟΗ παρουσίασαν βελτιωμένη ικανότητα προσρόφησης 40.3 mg/g και 36.3 mg/g, αντίστοιχα. Πιθανοί μηχανισμοί δέσμευσης του αμμωνίου από τα βιοεξανθρακώματα, όπως προσδιορίστηκαν μέσω αναλύσεων φασματοσκοπίας υπέρυθρου μετασχηματισμού Fourier (FTIR), ήταν η επιφανειακή συμπλοκοποίηση, ο συντονισμός των ηλεκτρονίων του αμμωνίου με τα αρωματικά π ηλεκτρόνια του προσροφητικού υλικού και η ηλεκτροστατική έλξη.