Το work with title Adsorption of ammonium from wastewaters by an almond kernel derived biochar modified by potassium hydroxide or dolomite and activated by steam by Loupasis Efthymios is licensed under Creative Commons Attribution 4.0 International
Bibliographic Citation
Efthymios Loupasis, "Adsorption of ammonium from wastewaters by an almond kernel derived biochar modified by potassium hydroxide or dolomite and activated by steam", Diploma Work, School of Mineral Resources Engineering, Technical University of Crete, Chania, Greece, 2024
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.98719
Στις μολυσμένες υδάτινες εκροές, η μεγάλη ποσότητα σε αμμώνιο μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα των υδάτινων οικοσυστημάτων και την ανθρώπινη ζωή. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη της προσροφητικής ικανότητας τροποποιημένων βιοεξανθρακωμάτων από κελύφη αμυγδάλου ως προς τη ρόφηση αμμωνίου από υδατικά διαλύματα. Τα κελύφη αμυγδάλου πυρολύθηκαν στους 700oC και στη συνέχεια ενεργοποιήθηκαν με ατμό. Τα τροποποιημένα βιοεξανθρακώματα παρασκευάστηκαν με ανάμειξη δολομίτη σε αναλογία 1:1 και εμποτισμό με υδροξείδιο του καλίου (ΚΟΗ). Κατά τη μελέτη της κινητικής της αντίδρασης, ο χρόνος ισορροπίας βρέθηκε 1h, με ποσοστό προσρόφησης αμμωνίου 47.2%. Για τον προσδιορισμό της προσροφητικής ικανότητας των βιοεξανθρακωμάτων, παρασκευάστηκαν υδατικά διαλύματα αμμωνίου με συγκεντρώσεις 10, 50, 100, 150, 200, 250 και 300 mg/L και στη συνέχεια αναμείχθηκαν με τον προσροφητή σε συγκέντρωση 4g/L. Οι ισόθερμες Langmuir και Freundlich εφαρμόστηκαν για την προσομοίωση των πειραματικών δεδομένων. Το μοντέλο Freundlich προσομοίωσε τα αποτελέσματα με μεγάλη ακρίβεια, υποδηλώνοντας πολυστρωματική ρόφηση. Με βάση τα πειραματικά αποτελέσματα, το μη τροποποιημένο βιοεξανθράκωμα παρουσίασε σχετικά χαμηλή προσροφητική ικανότητα, ενώ τα τροποποιημένα βιοεξανθρακώματα με δολομίτη και ΚΟΗ παρουσίασαν βελτιωμένη ικανότητα προσρόφησης 40.3 mg/g και 36.3 mg/g, αντίστοιχα. Πιθανοί μηχανισμοί δέσμευσης του αμμωνίου από τα βιοεξανθρακώματα, όπως προσδιορίστηκαν μέσω αναλύσεων φασματοσκοπίας υπέρυθρου μετασχηματισμού Fourier (FTIR), ήταν η επιφανειακή συμπλοκοποίηση, ο συντονισμός των ηλεκτρονίων του αμμωνίου με τα αρωματικά π ηλεκτρόνια του προσροφητικού υλικού και η ηλεκτροστατική έλξη.