Institutional Repository
Technical University of Crete
Technical University of Crete
EN
|
EL
| URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/7E25DADB-9169-4BC9-AB1D-836D0C451545 | ||
| Year | 2024 | ||
| Type of Item | Diploma Thesis Project | ||
| License |
|
||
| Bibliographic Citation | Eleni Krystalogianni, "Tools for management of relational spatial thought and ecology", Diploma Thesis Project, School of Architecture, Technical University of Crete, Chania, Greece, 2024 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.99898 | ||
| Appears in Collections |
Η παρούσα ερευνητική εργασία επιδιώκει την ανάπτυξη μιας σύγχρονης αρχιτεκτονικής εργαλειοθήκης που επιτρέπει τη διαχείριση της σημερινής οικολογικής συνθήκης καθώς και του πολύπλοκου χωρικού περιβάλλοντος. Στη πρώτη ενότητα της εργασίας εξετάζονται θεωρίες που θέτουν ως στόχο την υπέρβαση των στείρων διπόλων φύσης/πολιτισμού και νου/φύσης αναδεικνύοντας σχεσιακές θεωρήσεις όπως αυτές των τριών οικολογιών του Felix Guattari και της θεωρίας των συναρμογών του Manuel Delanda.Ως αφετηρία της οικολογικής και σχεσιακής σκέψης τίθεται η επίγνωση της απουσίας χάσματος ανάμεσα στις βιολογικές συνιστώσες ενός οργανισμού και τις κοινωνικές και πολιτισμικές συνιστώσες της ανθρώπινης ύπαρξης. Στη σκέψη των Bruno Latour και Dona Harraway αμφισβητείται ο νεωτερικός διαχωρισμός ανάμεσα στη φύση και τον πολιτισμό καθώς οι ίδιοι αναπτύσσουν την ιδέα των φυσιο-πολιτισμών (nature-cultures). Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στον Tim Ingold, ο οποίος συγκρίνοντας τις θεωρίες για τον νου των Gregory Bateson και Claude Levi-Strauss, συνταιριάζει νου, εγκέφαλο και περιβάλλον, σε αυτό που ονομάζει οικολογία της ζωής. Σε αντίθεση με μία φαινομενολογική προσέγγιση της σχέσης ανθρώπου και εγκεφάλου όπου ο άνθρωπος σκέφτεται και όχι ο εγκέφαλος, μελετάται η πρόταση των Deleuze και Guattari για τον εγκέφαλο-υποκείμενο, έναν εγκέφαλο που υποκειμενοποιείται υπό τρεις διεργασίες, τη φιλοσοφία, την τέχνη και την επιστήμη. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη συνέχεια στο έργο του Felix Guattari Οι τρεις οικολογίες στο οποίο ο ίδιος αναπτύσσει την έννοια της οικοσοφίας ως μία ηθικο-πολιτική συνάρθρωση ανάμεσα στα τρία οικολογικά φάσματα, το περιβάλλον, τις κοινωνικές σχέσεις και την ανθρώπινη υποκειμενικότητα. Ακόμη, αναπτύσσεται η θεωρία των συναρμογών του Manuel DeLanda, η οποία παρουσιάζεται ως ένας τρόπος αντίληψης ενός σχεσιακού οικοσυστήματος από κάτω προς τα πάνω, του οποίου τα συστατικά στοιχεία είναι δυναμικές συναρμογές βιολογικού, γεωλογικού και γλωσσικού υλικού. Τέλος, η πρώτη ενότητα ολοκληρώνεται με την θεωρία της σκοτεινής οικολογίας και των υπερ-αντικειμένων του Timothy Morton, η οποία κάνει έκκληση για μια οικολογία χωρίς την πρόσδεση με τη ρομαντική φύση, και η οποία ορίζεται ως πλέγμα διασύνδεσης μεταξύ όλων των υλικών και άυλων διαστάσεων της ζωής. Στην δεύτερη ενότητα της εργασίας, τα τρία νεωτερικά εργαλεία που ανέλυσε ο Richard Sennett στο έργο του Ο Τεχνίτης: το τηλεσκόπιο, το μικροσκόπιο και το νυστέρι, μελετώνται, καθώς επικαιροποιούνται και μεταφράζονται σε σύγχρονα αρχιτεκτονικά εργαλεία που εξυπηρετούν σχεσιακές συνθέσεις και σχεδιαστικές διερευνήσεις για την αρχιτεκτονική. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό, αναλύονται οι αντίστοιχες εργαλειακές στρατηγικές των Frida Escοbedo, Andres Jaque, Enrique Miralles, ENORME studio, Gordon Matta Clark και Anuradha Mathur & Dilip da Cunha, εστιάζοντας στα εργαλεία της κλίμακας, της αντιστροφής και της τομής. Τα σχεσιακά αυτά εργαλεία κατανοούν και σχολιάζουν τα εδάφη της σημερινής οικολογικής συνθήκης και πραγματοποιούν νέες αναγνώσεις της σύνθετης χωρικής πραγματικότητας.
Copyright © DIAS 2013
