Η παρούσα εργασία εστιάζει στην ανάπτυξη και σύγκριση δύο προηγμένων αλγόριθμων εκτίμησης, ως προς τη συνεργατική παρακολούθηση και αναχαίτιση ενός στόχου από πολλαπλούς πυραύλους. Πιο συγκεκριμένα, αναλύονται οι λειτουργίες ενός φίλτρου πολλαπλών μοντέλων MMPF και ένας αλληλεπιδρών εκτιμητής πολλαπλών μοντέλων IMM που βασίζεται στο επεκταμένο φίλτρο Kalman. Το βασικό σενάριο περιλαμβάνει την εκτίμηση των καταστάσεων που μπορεί να βρεθεί ένας ευκίνητος στόχος που εκτελεί απρόβλεπτους ελιγμούς, χρησιμοποιώντας γωνιακές μετρήσεις που λαμβάνονται από τους πυραύλους είτε υπό ένα αυτόνομο καθεστώς λειτουργίας, είτε ανταλλάσσοντας πληροφορίες μεταξύ τους.Η εργασία παρουσιάζει το μαθηματικό μοντέλο της δυναμικής του στόχου και των μετρήσεων, καθώς και στον σχεδιασμό των αλγόριθμων IMM και MMPF για τις δυο λειτουργίες της μη συνεργατικής και συνεργατικής εκτίμησης. Μέσω εκτενών προσομοιώσεων τύπου Monte Carlo, αναδεικνύεται η σημαντική βελτίωση στην ακρίβεια εκτίμησης και στην ίδια την απόδοση της αναχαίτισης των πυραύλων στο συνεργατικό μοντέλο,, ενώ αναδεικνύεται και η υπεροχή του MMPF έναντι του IMM όσον αφορά την ταχύτητα της ανίχνευσης του ελιγμού του εχθρικού στόχου, καθώς και της τελικής ακρίβειας στην προσβολή του. Η μελέτη καταδεικνύει την αξία της ανταλλαγής της πληροφορίας μεταξύ πολλαπλών πυραύλων ως προς τη βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητας των συστημάτων κατεύθυνσης και υπογραμμίζει τη σημασία της επιλογής κατάλληλου αλγόριθμου, προσαρμοσμένου ειδικά στις ανάγκες αλλά και στους περιορισμούς που παρουσιάζει κάθε εφαρμογή. Οι προτεινόμενες μέθοδοι, αποτελούν σημείο αναφοράς στην περαιτέρω εξέλιξη των συστημάτων αεράμυνας και αναχαίτισης υψηλής απόδοσης στα αβέβαια, σύγχρονα και μελλοντικά περιβάλλοντα του πολέμου.