Αναζήτηση

Πλοήγηση

• Κοινότητες

Ο Χώρος μου

• Είσοδος

Ανάλυση των επιχειρησιακών ενδεχομένων εφαρμογής τεχνικών και τακτικών ασύμμετρης άμυνας στο μηχανισμό διαχείρισης - αποκλιμάκωσης μιας κρίσης ή σύρραξης

Lelentzis Dimitrios

Πλήρης Εγγραφή

---

Περίληψη

Η ασύμμετρη άμυνα, ως μέθοδος στρατηγικής εξισορρόπησης ισχύος και ανταπόδοσης πολλαπλών ωφελημάτων σε ποικίλους τομείς (κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό), επιτρέπει σε κράτη και πολιτικές οντότητες με περιορισμένους στρατιωτικούς και οικονομικούς πόρους να αντισταθμίσουν τη μειονεκτική θέση τους. Στο πλαίσιο αυτό, μέσα από τον μηχανισμό διαχείρισης κρίσεων και συγκρούσεων, η εφαρμογή καινοτόμων τακτικών και τεχνικών δημιουργούν μη αναμενόμενα αποτρεπτικά αποτελέσματα στους ισχυρότερους αντιπάλους.Η παρούσα διατριβή εστιάζει στην ανάλυση των επιχειρησιακών ενδεχομένων εφαρμογής τεχνικών και τακτικών ασύμμετρης άμυνας και τη χρήση της στρατιωτικής ισχύος, στο πλαίσιο της διαχείρισης και αποκλιμάκωσης κρίσεων ή συρράξεων, δίχως, ωστόσο, να παραλείπεται η πολιτική, διπλωματική και οικονομική διάσταση. Μέσα από θεωρητική και εμπειρική ανάλυση, εξετάζεται ο ρόλος των τακτικών στη σύγχρονη στρατιωτική στρατηγική, καθώς και η αποτελεσματικότητά τους στη διαμόρφωση αποτρεπτικών μηχανισμών και την εξασφάλιση της εθνικής ασφάλειας και σταθερότητας.Ειδικότερα, το πρώτο Κεφάλαιο εισάγει συνοπτικά την αναγκαιότητα διαμόρφωσης μιας νέας Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας από ασθενέστερα έθνη βασισμένη σε ασύμμετρες προσεγγίσεις, στην ευφυή σχεδίαση και καινοτομία, για την αντιμετώπιση των σύγχρονων απειλών κατά της ασφάλειας, τη διαχείριση των αναδυόμενων κρίσεων και αποκλιμάκωση πιθανών συγκρούσεων με ισχυρότερους αντιπάλους. Επιχειρείται μέσα από την σύντομη παράθεση ιστορικών περιπτώσεων μάχης άνισων δρώντων, να καταστεί αντιληπτή η παραπάνω ανάγκη και να αναδειχθεί η σπουδαιότητά της προς όφελος της ασθενέστερης πλευράς. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύεται το θεωρητικό πλαίσιο της στρατηγικής και τακτικής, των επιπέδων μιας σύγκρουσης, του ρίσκου των ενεργειών και εξετάζονται τα ζητήματα περί ασφάλειας, ασύμμετρης Άμυνας και Πολιτικής. Στη συνέχεια, αναλύονται οι συγκρούσεις υπό το πρίσμα της ασυμμετρίας εστιάζοντας στον επαναστατικό και υβριδικό πόλεμο και αναπτύσσονται οι ασυμμετρίες μεταξύ των αντιμαχόμενων δρώντων. Έπειτα, εξετάζονται τα αίτια που δυσχεραίνουν την διαδικασία επίλυσης των συγκρούσεων και αναπτύσσονται οι τρόποι τερματισμού μιας κρίσης ή σύγκρουσης. Στο τέλος της θεωρητικής προσέγγισης του κεφαλαίου, εξετάζεται ενδελεχώς ο μηχανισμός διαχείρισης κρίσεων, οι υπηρεσίες του και αναλύονται οι ειρηνικές μέθοδοι αποκλιμάκωσης των συγκρούσεων.Στο τρίτο κεφάλαιο, με τη χρήση του ανωτέρω θεωρητικού πλαισίου, εφαρμόζεται ποιοτική έρευνα δύο περιπτώσεων· την μακροχρόνια σύγκρουση της Τουρκίας με το PKK και την «μάχη» του Έβρου το 2020. Η έρευνα επιχειρεί να απαντήσει σε κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την ανθεκτικότητα, τη βιωσιμότητα, την αποτελεσματικότητα των στρατηγικών διαχείρισης κρίσεων, τις τακτικής ασύμμετρης άμυνας με τη χρήση στρατιωτικής ισχύος, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να ενσωματωθούν στην ευρύτερη Πολιτική Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας. Στο τελευταίο μέρος της έρευνας, εξάγονται ασφαλή συμπεράσματα για περαιτέρω έρευνα.

Διαθέσιμα αρχεία

Υπηρεσίες