Στο κείμενο αυτό γίνεται αναφορά στην θρησκεία ως ιστορικά προσδιορισμένο πολιτισμικό φαινόμενο, υπό το πρίσμα της ανάδειξης εκείνων των σχέσεων, στα πλαίσια των οποίων προκύπτει το θρησκευτικό βίωμα καιη θρησκευτική ανάγκη. Διακρίνεται το είδος των αντλούμενων από την θρησκεία προτύπων, με τα οποίατροφοδοτείται η κοινωνία και η εκπαίδευση. Εντοπίζονται οι πραγματικές δυνατότητες και η αναγκαιότηταδιαλεκτικής άρσης των περιορισμών της θρησκευτικότητας, μέσω της προοπτικής χειραφέτησης τηςανθρωπότητας.