Ιδρυματικό Αποθετήριο
Πολυτεχνείο Κρήτης
Πολυτεχνείο Κρήτης
EN
|
EL
| URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/0750D96D-2A7B-4851-98F4-3C603CBAD456 | ||
| Έτος | 2019 | ||
| Τύπος | Μεταπτυχιακή Διατριβή | ||
| Άδεια Χρήσης |
|
||
| Βιβλιογραφική Αναφορά | Δημήτριος Κάντζαρης, "Ηλεκτρονικός πόλεμος: Οι σύγχρονες εξελίξεις και η σημασία του στις σημερινές επιχειρήσεις", Μεταπτυχιακή Διατριβή, Σχολή Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης, Πολυτεχνείο Κρήτης, Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, Χανιά, Ελλάς, 2019 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.85014 | ||
| Εμφανίζεται στις Συλλογές |
Ο Ηλεκτρονικός Πόλεμος (ΗΠ) αποτελεί ένα κεφάλαιο θεμελιώδους σημασίας, όπως έχει αποδειχθεί επανειλημμένως, εδώ και πολλές δεκαετίες. Αναπτύχθηκε παράλληλα και πάντα σε ανταγωνισμό με την τεχνολογία ραντάρ. Όμως, ο ΗΠ επεκτείνεται και άλλες εφαρμογές, όπως η ανίχνευση, ο εντοπισμός και η παρεμβολή τηλεπικοινωνιών, σημάτων GPS ή ακόμα και sonar, ενώ καλύπτει μεγάλο μέρος του Η/Μ φάσματος, από τα ραδιοκύματα έως και το οπτικό φάσμα. Ο ΗΠ διακρίνεται στις ακόλουθες κατηγορίες ενεργειών: α. ES (Electronic Support) ή ESM (Electronic Support Measures) ή Μέτρα Υποστήριξης ΗΠ: περιλαμβάνει την ανίχνευση και αναγνώριση, καθώς και τον εντοπισμό, ανάλυση και καταγραφή της λαμβανόμενης ακτινοβολίας. β. EA (Electronic Attack) ή ECM (Electronic Counter Measures) ή Ηλεκτρονικά Αντίμετρα: τεχνικές υποβάθμισης – εξαπάτησης εχθρικών ραντάρ ή συστημάτων IR, Laser κλπ. γ. EP (Electronic Protection) ή ECCM (Electronic Counter Counter Measures) ή Ηλεκτρονικά Μέτρα Προστασίας: τεχνικές με σκοπό την αντιμετώπιση των αντιμέτρων του αντιπάλου. Η διπλωματική αυτή, μετά από μία σύντομη ιστορική αναδρομή στην εξέλιξη του ΗΠ και την παράθεση του βασικού θεωρητικού υποβάθρου, αποσκοπεί στην ανάλυση των τεχνικών Ηλεκτρονικού Πολέμου που εφαρμόζονται στις σύγχρονες στρατιωτικές επιχειρήσεις όσον αφορά τα επικοινωνιακά (ασύρματες επικοινωνίες) και τα μη επικοινωνιακά (radar) συστήματα που χρησιμοποιούνται στις ένοπλες δυνάμεις και στην καταγραφή των σημαντικότερων κατηγοριών συστημάτων ΗΠ και συναφών εφαρμογών. Στη συνέχεια γίνεται μια καταγραφή των συστημάτων ΗΠ που διαθέτει η Ελλάδα και η Τουρκία, ενώ παρατίθεται ένα σενάριο εφαρμογής μέτρων ΗΠ, με το οποίο αναδεικνύονται οι συναφείς δυνατότητες. Τέλος, εξετάζονται πιθανές εισηγήσεις, με σκοπό την βελτίωση των υφιστάμενων δυνατοτήτων, λαμβάνοντας υπόψη και την παράμετρο του αναμενόμενου κόστους.
Copyright © DIAS 2013
