Ιδρυματικό Αποθετήριο
Πολυτεχνείο Κρήτης
EN  |  EL

Αναζήτηση

Πλοήγηση

Ο Χώρος μου

Ψηφιακός και πράσινος καπιταλισμός και ο ρόλος της συναισθηματικής και κοινωνικής νοημοσύνης για την αειφόρο ανάπτυξη

Tsiftsian Ilias

Πλήρης Εγγραφή


URI: http://purl.tuc.gr/dl/dias/D909FBB0-81FC-4638-942F-6100080193C3
Έτος 2021
Τύπος Διπλωματική Εργασία
Άδεια Χρήσης
Λεπτομέρειες
Βιβλιογραφική Αναφορά Ηλίας Τσιφτσιάν, "Ψηφιακός και πράσινος καπιταλισμός και ο ρόλος της συναισθηματικής και κοινωνικής νοημοσύνης για την αειφόρο ανάπτυξη", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2021 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.88538
Εμφανίζεται στις Συλλογές

Περίληψη

Το αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας αφορά τη διερεύνηση κατά πόσο οι έννοιες του πράσινου και ψηφιακού καπιταλισμού και της συναισθηματικής και κοινωνικής νοημοσύνης μπορούν να συνεισφέρουν στην εξεύρεση μιας βιώσιμης λύσης για την αειφόρο ανάπτυξη.Η ραγδαία αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων, τόσο σε αριθμό όσο και σε ένταση, αποτελεί το μεγαλύτερο άμεσο κίνδυνο για τον ανθρώπινο πολιτισμό, αλλά ακόμα και για την ίδια την επιβίωση του είδους. Οι φυσικές καταστροφές είναι συνήθως απρόβλεπτες και προκαλούν πολύπλοκες επείγουσες καταστάσεις, όπως απώλεια ζωών, της υγείας των πολιτών, σπιτιών, περιουσιών, και σημαντικών εγγράφων, συνεισφέρουν στην εξάπλωση ασθενειών, στην ελλιπή πρόσβαση σε τροφή και νερό και σε πολλές άλλες απώλειες. Επηρεάζουν τη γεωργία μακροπρόθεσμα, προκαλώντας μειωμένη παραγωγή, καταστροφή του εξοπλισμού, απώλεια της σοδειάς, και επακόλουθα του αγροτικού εισοδήματος. Ενώ η τεχνολογία βοήθησε στην μείωση των απωλειών στις ανθρώπινες ζωές, οι οικονομικές απώλειες συνεχίζουν να αυξάνονται με υψηλά ποσοστά, οδηγώντας ραγδαία σε οικονομική καταστροφή των πληγέντων εθνών. Για τα Ηνωμένα Έθνη λοιπόν είχε γίνει προφανές ότι η μείωση των φυσικών καταστροφών αποτελεί το κλειδί για την εξάλειψη της φτώχειας. Για αυτό το λόγο από το 2015 και μετά υιοθετήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη μια ολιστική προσέγγιση ψηφίζοντας μια σειρά από αλληλοσυνδεμένα μεταξύ τους πλαίσια εφαρμογών και συμφωνιών μεταξύ κρατών για τη μείωση του κινδύνου από τις φυσικές καταστροφές (Sendai Framework, Paris Agreement κλπ.) και τη βιώσιμη ανάπτυξη των εθνών (UNESCO 2030 - Agenda for Sustainable Development, Digital Competence Framework-DigComp, The Entrepreneurship Competence Framework - EntreComp κ.ά.). Η κριτική αλληλεξάρτηση μεταξύ της ανθρώπινης υγείας και ευημερίας, της οικολογίας και τεχνολογίας προσδίδει υψηλή πολυπλοκότητα στην εξεύρεση λύσεων για την αντιμετώπιση και πρόληψη των φυσικών καταστροφών, αλλά και την οικονομική ανάπτυξη και ευημερία των εθνών. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έκθεση εφαρμογής του Sendai Framework (GAR 2019), απαιτείται η δημιουργία ενός νέου μοντέλου για την κατανόηση και διαβίωση με αβεβαιότητα και πολυπλοκότητα, που θα μπορεί να ενεργοποιεί τη δύναμη της ανθρώπινης και κοινωνικής νοημοσύνης και όπου είναι εφικτό να ενισχύεται από κατάλληλα σχεδιασμένη τεχνητή νοημοσύνη. Έννοιες όπως η συλλογική νοημοσύνη (collective intelligence=ισχυρός συνδυασμός της ανθρώπινης, τεχνητής ή μηχανικής νοημοσύνης με την ικανότητα επεξεργασίας) αποτελούν τον πυρήνα για την συστηματική διακυβέρνηση του ρίσκου και την ευημερία. Υπό αυτό το πρίσμα, η μεταστροφή της παγκόσμιας οικονομίας με βάση ένα μοντέλο συλλογικής νοημοσύνης, περιβαλλοντικά φιλικό, με λιγότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και με εξορθολογισμένη χρήση των φυσικών πόρων αποτελεί τη μοναδική λύση για τη διατήρηση και την εξασφάλιση της παγκόσμιας περιβαλλοντικής ισορροπίας. Οι καθαρά τεχνολογικές λύσεις που βασίζονται στην αντικειμενικότητα και την ουδετερότητα στις αξίες, αποσπούν τον άνθρωπο από την εγγενή σύνδεση του με το περιβάλλον προκαλώντας κατάρρευση των οικονομικών, οικολογικών και κοινωνικών συστημάτων. Οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφασίσουν να προβούν σε βαθιές αλλαγές που θα ενσωματώνουν υψηλού επιπέδου κανόνες, να διαμορφώσουν στάσεις, επιλογές και συμπεριφορές σεβασμού τόσο προς το περιβάλλον όσο και προς τον συνάνθρωπό του. Το καπιταλιστικό μοντέλο των τελευταίων δεκαετιών, με την αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων και την τάση για κατάργηση των περιορισμών φαντάζει πλέον όλο και λιγότερο βιώσιμο. Η αντικατάσταση του με μια μορφή καπιταλισμού, όπου το οικολογικό κεφάλαιο έχει το πρωταρχικό ρόλο (Πράσινος Καπιταλισμός), εμφανίζεται ως υποσχόμενη λύση για την αειφόρο ανάπτυξη αν και η κριτική που ασκείται ως προς αυτή τη μετάλλαξη του συστήματος είναι έντονη. Αντίστοιχα, ο ψηφιακός καπιταλισμός που λειτουργεί ως ο συνδυασμός του υπάρχοντος οικονομικού μοντέλου με τις νέες τεχνολογίες, στα πλαίσια μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς, είναι δυνατό να οδηγήσει σε πιο δίκαιη και ορθολογική αξιοποίηση των πόρων χωρίς ωστόσο να εξαλείφεται ο κίνδυνος της περαιτέρω υπονόμευσης των ρυθμιστικών αρχών και της απορρύθμισης των παγιωμένων εργασιακών σχέσεων.Στόχος λοιπόν της παρούσας διπλωματικής αποτελεί η παρουσίαση των σύγχρονων διεθνών τάσεων και πλαισίων σχετικά με την αειφόρο ανάπτυξη, των διάφορων θεωριών και απόψεων του ψηφιακού και πράσινου καπιταλισμού και να διερευνηθεί κατά πόσο οι θεωρίες της αλλαγής και της συναισθηματικής και κοινωνικής νοημοσύνης μπορούν να συνεισφέρουν στη

Διαθέσιμα αρχεία

Υπηρεσίες

Στατιστικά